Μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο 2 Μαρτίου, 12μμ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

Το συλλαλητήριο της 2 Μάρτη, ξεκίνησε ως πρωτοβουλία Συλλόγων ΠΕ - ΕΛΜΕ και του Συντονισμού τους. Η  διακήρυξη που συνενώνει όλα τα ζητήματα της εκπαίδευσης που αφορούν εκπαιδευτικούς, γονείς, φοιτητές, μαθητές και εργαζόμενους, μέχρι στιγμής υπογράφεται από 26 Συλλόγους ΠΕ, 10 ΕΛΜΕ και 4 φορείς της εκπαίδευσης και διακινείται μαζικά.

Ο συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων συμμετέχει στο συλλαλητήριο στις

2 Μάρτη. Καλεί τα πρωτοβάθμια σωματεία να συνυπογράψουν τη διακήρυξη και να συμμετάσχουν μαζικά στο συλλαλητήριο.

Γιατί το “ανορθόδοξο” εκπαιδευτικό σύστημα της Φινλανδίας είναι το καλύτερο στον κόσμο

Σύμφωνα με την παγκόσμια κατάταξη του ιδρύματος Economist Intelligence Unit for Pearson, η Φιλανδία έχει το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο. Το αποτέλεσμα αυτό δεν εκπλήσσει τους ειδικούς, δεδομένου ότι αυτή η Σκανδιναβική χώρα έχει υλοποιήσει τεράστιες μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση τα τελευταία σαράντα χρόνια. Παρακάτω είναι κάποια από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του Φιλανδικού εκπαιδευτικού μοντέλου. 

Τα παιδιά στην Φιλανδία δεν ξεκινούν το σχολείο μέχρι να γίνουν 7 ετών

(Πηγή: NYTimes )

Οι μαθητές σπάνια δίνουν εξετάσεις ή κάνουν εργασίες στο σπίτι μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία.

Υπεραριθμίες: Αναλυτικές διευκρινίσεις και παραδείγματα

4o ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ

των αιρετών του ΚΥΣΔΕ Γρηγόρη Καλομοίρη και Χρήστου Φιρτινίδη,

εκπροσώπων των Συνεργαζόμενων Εκπαιδευτικών Κινήσεων

Θέμα: Υπεραριθμίες: Αναλυτικές διευκρινίσεις και παραδείγματα

Συνάδελφοι/συναδέλφισσες,

Στα προηγούμενα ενημερωτικά σημειώματά μας αναφερθήκαμε διεξοδικά στις επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης, που συνεπάγονται σοβαρές αρνητικές ανατροπές στο εργασιακό καθεστώς και τη ζωή των εκπαιδευτικών.

Η κυβέρνηση, έχοντας ήδη θεσμοθετήσει τις υποχρεωτικές μεταθέσεις και αποσπάσεις καθώς και τη μισθολογική και υπηρεσιακή καθήλωσή μας, σχεδιάζει την αύξηση του εργασιακού και του διδακτικού μας ωραρίου.

Με τις συγχωνεύσεις/καταργήσεις σχολικών μονάδων, τον επανακαθορισμό των περιοχών μετάθεσης και την αξιολόγηση, που προωθεί, θα προχωρήσει σε απολύσεις εκπαιδευτικών, στη μείωση των οργανικών θέσεων και στη θεσμοθέτηση της «επισφαλούς» οργανικότητας.

Γεν. Συνέλευση ΕΛΜΕ. Τρίτη 19/2 ώρα 5.30, 3ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ

Συνάδελφοι, μετά τη δημοσίευση της εισήγησης του ΔΣ της ΟΛΜΕ και την ανακοίνωση της συνέλευσης προέδρων για το Σάββατο 23/2/13 στην Αθήνα, το ΔΣ της ΕΛΜΕ Βοιωτίας αποφάσισε:
α) Καλεί Γενική Συνέλευση την Τρίτη 19/2  και ώρα 5.30 μ.μ. στο 3ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς. Στη συνέλευση θα συζητηθεί η εισήγηση της ΟΛΜΕ, η οποία και σας επισυνάπτεται.Θα ακολουθήσει ψηφοφορία, ώστε να υπάρξει πρόταση που η πρόεδρος της ΕΛΜΕ θα μεταφέρει στη συνέλευση των προέδρων.
Β) Καλεί τους συλλόγους διδασκόντων σε κάθε σχολείο να συνεδριάσουν με αντικείμενο συζήτησης την αξιολόγηση και το πρόγραμμα δράσης της ΟΛΜΕ. Οι συνεδριάσεις των συλλόγων μπορούν να γίνουν μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου. Εφόσον επιθυμείτε μπορείτε να ενημερώσετε το ΔΣ της ΕΛΜΕ για την ημέρα και ώρα της συνεδρίασης ώστε κάποιο μέλος του ΔΣ να παρευρίσκεται.

Συνάδελφοι,όλα αυτά που ζούμε αλλά και αυτά που μας επιφυλάσουν για το αμέσως επόμενο διάστημα στην εργασία και τηζωή μας δεν μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε με γκρίνιες και αναχωρητισμό. Οι συνθήκες εργασίας μας, το ίδιο το δημόσιο σχολείο αλλάζουν ραγδαία προς το χειρότερο. Ο μόνος δρόμος είναι η ενημέρωσή μας, η ανταλλαγή των απόψεων μεταξύ μας, η συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων, η κοινή δράση.

Η συμμετοχή όλων μας στη Γενική Συνέλευση είναι απαραίτητη.

-Για τη συμμετοχή των συναδέλφων από την περιοχή της Θήβας στη συνέλευση θα μπει λεωφορείο που θα ξεκινήσει από τη Θήβα , την Τρίτη στις 4.30 μ.μ. και θα περάσει στις 5.00 μ.μ. από Αλίαρτο. Την Παρασκευή θα ενημερωθείτε για τις λεπτομέρειες.

-Οπως ήδη γνωρίζετε η Βοιωτία είναι πλέον μία περιοχή μετάθεσης. Γι αυτό είναι απαραίτητος ο επανακαθορισμός των ομάδων σχολείων και των όμορων ομάδων. Ο καθορισμός των ομάδων θα παίξει ρόλο στις μετακινήσεις συναδέλφων, ακόμα και στον αριθμό των οργανικών. Ζητάμε τη γνώμη σας προκειμένου η ΕΛΜΕ να διαμορφώσει πρόταση που θα καταθέσει στο ΠΥΣΔΕ.Παρακαλούμε να το συζητήσετε στις συνεδριάσεις των συλλόγων και να μας μεταφέρετε τις προτάσεις σας. Ενημέρωση θα γίνει και στη συνέλευση.

·                     Διαβάστε ΕΔΩ την Εισήγηση της ΟΛΜΕ προς τις ΓΣ των ΕΛΜΕ της χώρας

·                     κι ΕΔΩ το Κάλεσμα απεργίας στις 20 Φλεβάρη: Απεργούμε και διαδηλώνουμε, να ανατραπεί αυτή η πολιτική

ΑΠΟΡΡΊΠΤΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΑΠΟΡΡΊΠΤΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

Με τις ρυθμίσεις του σχεδίου Π.Δ. για την αξιολόγηση που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση ακόμα και ο πιο δύσπιστος συνάδελφος μπορεί να συνειδητοποιήσει πλέον το μέγεθος του κινδύνου για το επίπεδο της διαβίωσής μας, για την επαγγελματική μας υπόσταση και αξιοπρέπεια και για την ποιότητα της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Στο σχέδιο αυτό, που αποτελεί μνημείο αυταρχικής αντίληψης και αντιπαιδαγωγικής νοοτροπίας,  προβάλλεται προσχηματικά η ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης των προβλημάτων της εκπαίδευσης και βελτίωσης του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Δύσκολα κρύβονται όμως οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, που είναι να επιβληθεί ο πιο  αυστηρός έλεγχος και η απόλυτη πειθάρχηση των εκπαιδευτικών στις αντιλαϊκές επιλογές της εξουσίας.

Για να κατανοήσει κανείς σε όλη τους την έκταση τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης πρέπει να συνεκτιμήσει το νομοθετικό πλαίσιο στο σύνολό του που ολοκληρώνεται με το συγκεκριμένο Π.Δ. και ιδίως:

• το Ν. 4024/2011, που εξαρτά το μισθό και την υπηρεσιακή εξέλιξη των εκπαιδευτικών από τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους: Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς χάνουν το δικαίωμα προαγωγής για δύο χρόνια,
• το αρ. 95 του Ν. 3528/2007, σύμφωνα με το οποίο «… υπάλληλος ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό παραπέμπεται (…) υποχρεωτικώς προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο […] μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό».

Στόχος η χειραγώγηση και η υποβάθμιση

Ισχυρίζεται η ηγεσία του Υπ. Παιδείας ότι με το συγκεκριμένο Π.Δ. στοχεύει στην αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα, εκείνο που την ενδιαφέρει είναι να εφαρμόσει πιστά την καταστροφική, αντιλαϊκή πολιτική της τρόικας και των μνημονίων, που έχει καταστήσει προβληματική ακόμη και την υποτυπώδη λειτουργία της. Είναι χαρακτηριστικό ότι, την ίδια στιγμή που η ηγεσία του υπ. Παιδείας επικαλείται την ανάγκη να βελτιωθεί το εκπαιδευτικό έργο, η πολιτική της οδηγεί σε ένα σχολείο απογυμνωμένο από βασικές δομές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες, με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικού προσωπικού, ακόμα και τώρα, στο μέσο της σχολικής χρονιάς, και με παιδιά που υποσιτίζονται και συχνά στερούνται την πιο στοιχειώδη φροντίδα.

Υποστηρίζουν ότι στόχος τους είναι η ανατροφοδότηση και η βελτίωση του έργου των εκπαιδευτικών. Αλλά είναι εκείνοι που με την πολιτική τους υποβαθμίζουν την αρχική εκπαίδευση των μελλοντικών εκπαιδευτικών στα πανεπιστημιακά ιδρύματα και, το χειρότερο, έχουν καταργήσει ουσιαστικά την περιοδική επιμόρφωσή μας. Και εδώ χρωστούν στον εκπαιδευτικό κόσμο μια καθαρή εξήγηση. Πώς γίνεται, από τη μια μεριά να επικαλούνται τον «ανατροφοδοτικό» χαρακτήρα της αξιολόγησης, που σημαίνει ολόπλευρη στήριξη του εκπαιδευτικού με κάθε τρόπο και συνεχή επιμόρφωσή του, και από την άλλη, να παίρνουν καθημερινά μέτρα που επιδεινώνουν τους όρους και τις συνθήκες εργασίας μας, και κυρίως να παραπέμπουν στις καλένδες την καθιέρωση της περιοδικής, ετήσιας επιμόρφωσής μας με ταυτόχρονη απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα;

Χρειάζεται, τελικά, πολύ θράσος να παρουσιάζεται η τρικομματική κυβέρνηση υπέρμαχος της αντικειμενικότητας, της διαφάνειας και της αξιοκρατίας, όταν με κάθε διαδικασία επιλογής στελεχών η εκάστοτε κυβέρνηση δημιουργεί μια κομματική - πελατειακή ιεραρχία στην εκπαίδευση. Αυτή την επιδίωξη διασφαλίζει και το σχέδιο Π.Δ., καθώς καθιστά τον εκπαιδευτικό έρμαιο της πειθαρχικής εξουσίας και της αυθαιρεσίας του αμέσως «ανωτέρου» του. Καταρρακώνεται, έτσι, μέσα από διαβλητές διαδικασίες, κάθε έννοια

αντικειμενικότητας και δικαιοσύνης.

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι η αξιολόγηση που προτείνει είναι εργαλείο για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας του σχολείου. Δεν μας λέει όμως ποιου σχολείου. Του σχολείου που έχει ανάγκη σήμερα η ελληνική κοινωνία, ενός σχολείου δημοκρατικού, σύγχρονου, βασισμένου στην κριτική, δημιουργική γνώση, ή, αντίθετα, ενός σχολείου της επιφανειακής και αποσπασματικής γνώσης, ταγμένου στην εξυπηρέτηση των επιδιώξεων της αγοράς, μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας και των μελλοντικών πολιτών;

Είναι ποτέ δυνατόν, αυτή η ατέλειωτη γραφειοκρατική διαδικασία που προτείνουν, με τις εκατοντάδες ασαφών κριτηρίων και την κατασπατάληση πολύτιμου χρόνου σε ανούσιες καταγραφές, να συμβάλει στη βελτίωση της λειτουργίας των σχολείων, όπως ισχυρίζονται;

Όσα κι αν πουν, δεν μπορούν να αποκρύψουν τους πραγματικούς τους στόχους:

• Να επιβάλουν ένα καθεστώς χειραγώγησης, ιδεολογικής πειθάρχησης, υποταγής και εκφοβισμού, σε συνθήκες εργασιακής ανασφάλειας και περιπλάνησης των εκπαιδευτικών.
• Να αποκρύψουν τη βαριά ευθύνη της εξουσίας για τη δραματική κατάσταση της δημόσιας εκπαίδευσης και να μεταθέσουν το βάρος στις πλάτες των εκπαιδευτικών.
• Να χρησιμοποιήσουν την αξιολόγηση για να δικαιολογήσουν την απόλυση χιλιάδων εργαζομένων.
• Να διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει από τις εργασιακές μας σχέσεις, επιβάλλοντας τη μισθολογική και υπηρεσιακή μας καθήλωση, την αυστηροποίηση του πειθαρχικού πλαισίου και τελικά την κατάργηση της μονιμότητας.
• Να προωθήσουν περαιτέρω την ιδιωτικοποίηση στην εκπαίδευση.

Επιλέγουν τη σύγκρουση

Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, όπως και οι προκάτοχοί τους, προωθώντας αυτή την πολιτική έχουν κάνει την επιλογή τους: Έχουν κηρύξει τον πόλεμο στους εκπαιδευτικούς. Όπως παραδέχεται και ο Υπουργός Παιδείας στη συνοδευτική επιστολή του στην ΟΛΜΕ, «όσα περιλαμβάνονται στο εν λόγω κείμενο αποτελούν μέρος της ευρύτερης στρατηγικής για μια αξιολόγηση που αφορά το σύνολο των εκπαιδευτικών διαδικασιών». Και όλα δείχνουν πως τα επόμενα μέτρα που σχεδιάζονται στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, όπως η λεγόμενη αξιολόγηση ή αυτοαξιολόγηση των σχολείων, θα οδηγήσουν στην κατηγοριοποίησή τους, στην υποβάθμιση και τελικά στο κλείσιμο αρκετών από αυτά. Τόσο η κατεύθυνση της εφαρμοζόμενης τροϊκανής πολιτικής όσο και η διεθνής εμπειρία, όπου εφαρμόστηκαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, εκεί οδηγούν.

Το σχέδιο ΠΔ για την αξιολόγηση συνδέεται άμεσα με το νέο σχολείο της αγοράς, του ανταγωνισμού, της φτηνής και ευέλικτης κατάρτισης και της αποσπασματικής και επιφανειακής γνώσης. Η «αξιολόγηση» της σχολικής μονάδας, η οποία στην πιο ακραία έκφρασή της μπορεί να συνδέεται με τις εξεταστικές επιδόσεις των μαθητών, πέρα από τον ισοπεδωτικό της χαρακτήρα, κρύβει και έναν άλλο, πολύ σοβαρό κίνδυνο: Η ταξινόμηση των σχολείων σε κατηγορίες, ανάλογα με τις επιδόσεις των μαθητών/μαθητριών τους σε εθνικές εξετάσεις, θα οξύνει τον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Έτσι, όμως, υπονομεύεται ακόμα περισσότερο η κοινωνική συνοχή και δηλητηριάζεται το παιδαγωγικό κλίμα στο χώρο του σχολείου.

Παράλληλα, με τη διαφοροποίηση των τρόπων χρηματοδότησης, ανοίγει ο δρόμος για την εισβολή των χορηγών και την ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των γονέων, που καλούνται να στηρίξουν οικονομικά τη λειτουργία του σχολείου. Αυτή η πρακτική οδήγησε, στις αγγλοσαξονικές χώρες, σε ποικίλες μορφές ιδιωτικοποίησης των «αποτυχημένων» σχολείων με πρόσχημα την αναβάθμισή τους.

Ο ανταγωνισμός και η μετατροπή των ανθρώπινων σχέσεων μέσα στο σχολείο σε «ζούγκλα» θα είναι το επακόλουθο αυτής της πολιτικής, με σοβαρές επιπτώσεις στην ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι αποκαλυπτικό πως, σύμφωνα με τον ίδιο το νόμο για το βαθμολόγιο-μισθολόγιο (ν.4024/11), δεν φτάνει να είναι «καλός» και «αποδοτικός» ο εκπαιδευτικός, αλλά, για να έχει μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη, χρειάζεται να υπερτερεί των άλλων.

Το αποτέλεσμα της προωθούμενης αξιολόγησης ουσιαστικά έχει ήδη προκαθοριστεί, αφού θεσμοθετήθηκαν συγκεκριμένα ποσοστά εκπαιδευτικών που θα προάγονται από βαθμό σε βαθμό, ανεξάρτητα από τον αριθμό των εκπαιδευτικών που θα αξιολογούνται «θετικά». Για παράδειγμα, μόνο το 50% του συνόλου των εκπαιδευτικών θα προάγονται στο Β΄ βαθμό και μόλις το 15% στον Α΄ βαθμό! Επίσης, όχι μόνο προβλέπονται συγκεκριμένα ποσοστά αυτών που θα προάγονται, αλλά ακόμα και αυτά τα ποσοστά κάθε δύο χρόνια μπορεί να μειώνονται με υπουργική απόφαση, «ανάλογα με τις δημοσιονομικές δυνατότητες» (άρθρο 7 παρ. 7 του ν. 4024/11). Άλλωστε, ας μην ξεχνούμε πως με τους μνημονιακούς νόμους έχει παγώσει μέχρι το 2014 κάθε βαθμολογική εξέλιξη. Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η αξιολόγηση γίνεται με καθαρά δημοσιονομικά κριτήρια και στόχο έχει τη μισθολογική καθήλωση όσο το δυνατόν περισσότερων εκπαιδευτικών.

Ουσιαστικά ο κάθε εκπαιδευτικός θα βρίσκεται σε καθεστώς ατομικής σύμβασης εργασίας.

Το πλαίσιο της αξιολόγησης που επιδιώκεται να επιβληθεί με το σχέδιο ΠΔ ορίζει το διευθυντή σχολείου και το σχολικό σύμβουλο ως κριτές που με τις εκθέσεις τους θα καθορίζουν τις τύχες και την εξέλιξη των εκπαιδευτικών. Δίνοντας τέτοιες εξουσίες σε μονοπρόσωπα όργανα διοίκησης δημιουργούν τους όρους της από τα πάνω επιβολής με αυθαίρετο και υποκειμενικό τρόπο των εκπαιδευτικών επιλογών τους. Κι ας δήλωνε ο υφυπουργός Παιδείας σε πρόσφατη συνέντευξή του πως «η μονοπρόσωπη αξιολόγηση είναι λάθος».

Οι διαδικασίες αυτές θα έχουν σοβαρές αρνητικές συνέπειες στην εκπαιδευτική λειτουργία:

α) Ακυρώνεται ο επιστημονικός ρόλος των σχολικών συμβούλων, που επιδιώκεται να ενταχθούν στο μηχανισμό ιδεολογικής επιβολής της κυρίαρχης εκπαιδευτικής άποψης και να οδηγήσουν σε απολύσεις και μισθολογική καθήλωση των εκπαιδευτικών.

β) Υπονομεύεται η δυνατότητα δημοκρατικής λειτουργίας στο σχολείο, αφού ο Σύλλογος Διδασκόντων καλείται να επικυρώνει απλώς τις αποφάσεις των διευθυντών. Με το σχέδιο του ΠΔ δημιουργείται μια κάθετη και ιεραρχική δομή που εγκαθιδρύει ένα κλίμα φόβου στο σχολείο, ενισχύει τον ανταγωνισμό και θρυμματίζει τις όποιες ελάχιστες περιπτώσεις συνεργατικής κουλτούρας υπάρχουν.

γ) Οι συνδικαλιστικές λειτουργίες, οι αγώνες για δικαιώματα, οι εκπαιδευτικές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες της άλλης άποψης θα θεωρούνται εκ των προτέρων προβληματικές, επικίνδυνες και οι φορείς τους θα απομονώνονται ή θα διώκονται.

δ) Μέσα από τις διατάξεις του ΠΔ με τεράστια ευκολία ποιοτικά στοιχεία ποσοτικοποιούνται αυθαίρετα και αντιεπιστημονικά, όπως οι διαπροσωπικές σχέσεις και προσδοκίες, το παιδαγωγικό κλίμα στη σχολική τάξη, η οργάνωση της σχολικής τάξης κ.ά. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ελλοχεύει σε μεγάλο βαθμό ο κίνδυνος της υποκειμενικότητας και της αυθαιρεσίας από την πλευρά του αξιολογητή.

ε) Η διαρκής επιστημονική και επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών, σε ένα πλαίσιο όπου οι εκπαιδευτικοί χειραγωγούνται, αφήνονται αβοήθητοι επιστημονικά και εξαθλιώνονται οικονομικά, μοιάζει με κακόγουστο ανέκδοτο. Άλλωστε ούτε για τα προσχήματα το σχέδιο ΠΔ δεν προβλέπει οτιδήποτε για τη βελτίωση των εκπαιδευτικών. Η επιμόρφωση είναι εξαφανισμένη γιατί κοστίζει αλλά και δεν ενδιαφέρει το Υπουργείο. Ήδη, στο προοίμιο του σχεδίου ΠΔ αναφέρεται πως «από την εφαρμογή του παρόντος δεν προκαλείται δαπάνη».

Ισχυρίζεται η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πως η αξιολόγηση θα βελτιώσει το εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι όμως πλέον ορατό σε όλους πως αυτή η πολιτική καμιά βελτίωση του δημόσιου σχολείου δεν μπορεί να φέρει. Αντίθετα, μέρα με τη μέρα αποκαλύπτονται οι καταστροφικές συνέπειες της πολιτικής των συνεχών περικοπών στις δαπάνες για την εκπαίδευση: συγχωνεύσεις/καταργήσεις σχολείων, συρρίκνωση και κατάργηση υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών, αχρήστευση των σχολικών βιβλιοθηκών, κατάργηση Ενισχυτικής Διδασκαλίας και Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης, μεγάλη μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών, ελάχιστες προσλήψεις αναπληρωτών, χιλιάδες κενά στα σχολεία.

Σταθερά στο δρόμο του αγώνα

Παραμένουμε σταθεροί στα αιτήματά μας για:

• ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη,
• κατάργηση του Ν. 4024/11,
•  άμεση απόσυρση του σχεδίου ΠΔ για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Αγωνιζόμαστε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, που διαλύει το δημόσιο σχολείο και εξαθλιώνει τους εκπαιδευτικούς.

Η απόρριψη των σχεδίων του Υπουργείου Παιδείας για τη αξιολόγηση δεν είναι ένα συντεχνιακό αίτημα, που αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς. Αφορά ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα, ολόκληρη την κοινωνία.

Δηλώνουμε για μια ακόμα φορά ότι θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να οργανωθεί αποτελεσματικά η αντίσταση του κλάδου, ώστε να μην εφαρμοστούν τα κυβερνητικά σχέδια για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, σχέδια που οδηγούν στην υποταγή, τη διάσπαση του κλάδου, τη μισθολογική καθήλωση, την άρση της μονιμότητας και τις απολύσεις.

Θα αγωνιστούμε μαζί με όσες και όσους στοχεύουν στην οικοδόμηση ενός διαφορετικού σχολείου,όπου η καθημερινή έγνοια για την πολύπλευρη μόρφωση των παιδιών θα συνδέεται με το όραμα μιας άλλης κοινωνίας, δεσμευμένης στη δημοκρατία, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Φλεβάρης 2013

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

http://protovouliaviotias.blogspot.gr

Περί χωρητικότητας…!

Περί χωρητικότητας…! Του Δημητρίου Τόκα, δασκάλου

Αγαπητοί αναγνώστες,

Είμαι δάσκαλος και έχω τη θέση διευθυντή σχολείου. Παράλληλα έχω την τύχη να βρίσκομαι στα θρανία για 40 περίπου χρόνια. Πότε με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, πότε με την ιδιότητα του εκπαιδευόμενου και πότε και με τις δυο παράλληλα.

Έχω διδάξει και διδαχθεί σε όλων των ειδών τα σχολικά κτήρια. Και σε αυτά τα υπέροχα νεοκλασικά που κατασκευάστηκαν ενάμιση αιώνες πριν, και σε κτήρια της δεκαετίας του 60, και σε άλλα της δεκαετίας του 90, που μάλιστα λόγω κακοτεχνιών των εργολάβων δεν κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα με το σεισμό, αλλά και στου τελευταίου τύπου εκπαιδευτικά διδακτήρια, τις περίφημες  προκατασκευασμένες, μεταλλικές κατασκευές που ονομάζουμε “προκάτ” και που αποδείχτηκαν ως το πιο «διαδεδομένο», «σύγχρονο», «επίτευγμα» της σημερινής ελληνικής εκπαίδευσης.

Μετά από τόσο χρόνια δάσκαλος η πολιτεία αποφάσισε να με ρωτήσει για το χώρο του διδακτηρίου. Όχι για την παλαιότητά του, όχι για την ακουστική του, όχι για το αν λειτουργεί σωστά η ηλεκτρική εγκατάσταση ή αν έχουν καταφέρει να επιβιώσουν τα σώματα θέρμανσης. Αν βουλώνουν οι απαράδεκτες υδρορροές, αν κλείνουν οι πόρτες, αν διαλύονται τα πόμολα και τα μεταλλικά στόρια (παρεμπιπτόντως δεν έχουν προβλεφθεί κουρτίνες για την καλύτερη ακουστική ή για να αναβαθμιστεί αισθητικά αλλά και παιδαγωγικά ο χώρος) και φυσικά όχι για την υγιεινή του η οποία δεν είναι κατάλληλη ούτε για άλλου είδους θηλαστικά, μια και τα κτήρια δεν ανασαίνουν και δεν μπορούν να καθαριστούν επαρκώς.

Φυσικά δεν ρωτήθηκα ούτε για τον εξωτερικό τους χώρο, ούτε για το που είναι χτισμένα ούτε για το θέμα της λάσπης και του νερού αλλά ούτε και της αποχέτευσης των όμβριων.

Με ρώτησαν όμως για τη χωρητικότητα τους. Προσέξτε με αγαπητοί μου, όχι για τα τετραγωνικά τους, αλλά για το πόσους μαθητές μπορούμε να στοιβάξουμε (συγγνώμη) να τοποθετήσουμε για να διδαχθούν σε αυτές.

Και με ρώτησαν επίσημα, μέσω της βάσης δεδομένων του προγράμματος Survey όπου γίνεται η επίσημη καταγραφή της κατάστασης στην εκπαίδευση σε πανελλήνιο επίπεδο.

Επειδή όμως στις οδηγίες συμπλήρωσης αναφέρεται ότι για κάθε μαθητή προβλέπεται από τον κανονισμό 1,5 τ.μ., θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες σκέψεις μου μαζί σας.

Οι αίθουσες προκάτ είναι περίπου 22 τ.μ. Άρα 22:1,5 = 16 μαθητές περίπου. Κάτι που έχουν ήδη συμπληρώσει οι περισσότεροι διευθυντές. Έτσι είμαστε «σύννομοι» και δεν έχουμε ξεφύγει από τον προβλεπόμενο κανονισμό. Μπράβο μας!

 Βέβαια το 1,5 τμ είναι βάσει ερευνών και δεν μπορώ να αμφισβητήσω την αγγλοσαξονική μεθοδικότητα, ακρίβεια και οργάνωση. Διερευνώντας μάλιστα προηγούμενα επιτεύγματα στο λίγο παλαιότερο παρελθόν αυτών των ερευνητών για την κατανομή ατόμων στο χώρο (μπορείτε μάλιστα να το κάνετε κι εσείς διερευνώντας στο διαδίκτυο με λέξεις κλειδιά όπως χωρητικότητα, χώρος ανά άτομο κλπ) βρέθηκα μπροστά και σε άλλους παρόμοιους κανονισμούς κατανομής ατόμων όπως για παράδειγμα στο πώς ήταν σχεδιασμένα τα βρετανικά δουλεμπορικά πλοία  σύμφωνα με τους κανονισμούς (βλέπε εικόνες 1 & 2).

Εικόνα 1. Βρετανικό δουλεμπορικό πλοίο «Σύμφωνα με τους Κανονισμούς» – British slave ship “According to Regulations” – Navire Négrier britannique “Conformément à la Réglementation”

Εικόνα 2. Αναπαράσταση καταστρώματος δουλεμπορικού πλοίου.
(Πηγή: http://walk2geographies.wordpress.com/2013/01/10)

Βέβαια τα πράγματα στις ελληνικές αίθουσες είναι καλύτερα από ένα δουλεμπορικό σε ό,τι αφορά την κατανομή των μαθητών. Ο χώρος που προβλέπεται ότι αναλογεί σε κάθε μαθητή (1,5 τμ) είναι σαφώς μεγαλύτερος. Δεν φτάνει όμως τις προδιαγραφές που έχουν αποφασίσει βάσει κανονισμού άλλοι πρόγονοι, Βαυαρών αυτή τη φορά, ερευνητών για άλλου είδους άτομα σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως στην Πολωνία (βλέπε εικόνα 3).

Εικόνα 3. Ολοκαύτωμα (Πηγή: http://www.exitnews.gr/germania-nazi-imera-mnimis-olokaftoma/)

Ούτε βέβαια τολμάμε να κάνουμε σύγκριση με την προβλεπόμενη από τους κανονισμούς αναλογία «αμνοεριφίων» ανά τ.μ στους στάβλους της ελληνικής επικράτειας. Καθαρά για λόγους ενημέρωσης να σας πληροφορήσω ότι για κάθε αρσενικό πρόβατο ή γίδι  σε σύγχρονες εγκαταστάσεις προβλέπονται μόνο για την ανάπαυσή του 1,4 – 1,7 τμ. Χωρίς να υπολογίζεται ο χώρος που καταλαμβάνουν οι διάδρομοι οι ταΐστρες κλπ, κάτι που ανεβάζει την αναλογία σε πάνω από 2τ.μ ανά ζώο.  (βλέπε πίνακα 1)

Πίνακας 1 Εθνικές Προδιαγραφές λειτουργικότητας
(Πηγή: http://www.aua.gr/~panagak/Provatostasio-Final.pdf)

Και συγκεκριμένα 661τ.μ. στάβλου : 240 προβατίνες = 2. 75 τμ ανά προβατίνα ή 661τ.μ.: 200  = 3.31 ανά γίδι  (βλέπε πίνακα 2)

Πίνακας 2 (Πηγή: http://www.aua.gr/~panagak/Provatostasio-Final.pdf)

Και φυσικά δε γράφω αυτό το άρθρο για σας βάλω να κάνετε τέτοιου είδους συγκρίσεις. Δεν πιστεύω ότι η «Ελληνική Πολιτεία» βλέπει τις σχολικές αίθουσες ως δουλεμπορικά, στρατόπεδα συγκεντρώσεως ή στάβλους. Απλά κάπου πρέπει να «μαζέψουμε» τους μαθητές και ζητάει από τους διευθυντές των σχολείων την σύμφωνη γνώμη.

Το πρόβλημα είναι ότι η Πολιτεία δεν συνυπολογίζει πως μέσα στην αίθουσα δεν υπάρχουν μόνο μαθητές.

Στην κάθε αίθουσα, εκτός από μαθητές, υπάρχουν πρώτ’ απ’ όλα βιβλιοθήκες. Βέβαια είναι φυσικό η πολιτεία να μην το γνωρίζει γιατί, στο δικό μας σχολείο για παράδειγμα, οι βιβλιοθήκες και τα βιβλία είναι κατά κύριο λόγο δωρεά των απλών  γονέων και χωριανών και όχι του κράτους. Αυτό σημαίνει 22 τ.μ εμβαδό – 1.5 τ.μ (για μια τουλάχιστον βιβλιοθήκη) = 20,5 τ.μ. ελεύθερος χώρος.

Απ’ αυτό το χώρο θα πρέπει να αφαιρέσουμε και τον ηλεκτρονικό υπολογιστή που πάλι δεν μας τον έχει προμηθεύσει η πολιτεία και δυστυχώς πρέπει να βρίσκεται πάνω σε γραφείο. Άρα: 20,5 τ.μ – 1 τμ = 19,5 τ.μ.

Φυσικά δεν μπορούμε να συνυπολογίζουμε ξεχωριστό χώρο με μοκέτα που τα παιδιά θα δουλεύουν σε κύκλο ή θα τη χρησιμοποιούν ως γωνιά βιβλίου ή ξεκούρασης. Αυτές είναι «παιδαγωγικές υπερβολές και πολυτέλειες» για το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Ούτε φυσικά για χώρο του ψυγείου ολοήμερου σχολείου ή φούρνου μικροκυμάτων. Ας πούμε ότι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα 6 χρόνων που τα παιδιά φοιτούν στο δημοτικό σχολείο δε χρειάζονται να φάνε κάτι. Άλλωστε θα προκαλέσουν τη ζήλεια των συμμαθητών τους που οι γονείς τους είναι άνεργοι και πραγματικά πεινάνε.

Πάλι όμως κάτι λείπει…Κάτι άλλο πιάνει χώρο στην αίθουσα…!

Α, ναι! Μα πώς και της διέφυγε της Πολιτείας;

Σε κάθε αίθουσα υπάρχει και η έρμος ο δάσκαλος ή η δασκάλα που αγνοήσαμε την ύπαρξή τους. Καλό θα ήταν να τον ή την  συνυπολογίσουμε δίνοντάς τους τουλάχιστον 1.5 τμ (όσο χώρο δίνουμε και σε κάθε μαθητή) για να βάλει και την έδρα αλλά και μια καρέκλα.  Άρα 19 τμ – 1,5 = 17,5 τμ. ελεύθερος χώρος. Αν το διαιρέσουμε λοιπόν με το 1,5 αναλογούν 11,66 μαθητές. Ας πούμε 12 για να μη χρειαστεί να «διαμελιστεί» κανένας.

Τουλάχιστο με τη δική μου λογική αυτό το νούμερο πρέπει να  γράψουμε στην ηλεκτρονική φόρμα για την μέγιστη χωρητικότητα μαθητών σε αίθουσες προκάτ.

Αγαπητοί αναγνώστες.

Όπως ανέφερα παραπάνω, είμαι δάσκαλος και έχω τη θέση διευθυντή σχολείου. Παράλληλα έχω την τύχη να βρίσκομαι στα θρανία για 40 περίπου χρόνια. Πότε με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού, πότε με την ιδιότητα του εκπαιδευόμενου και πότε και με τις δυο παράλληλα.

Δε με διόρισε κανένας, δε με μετέθεσε κανένας αλλά ούτε και με σπούδασε ποτέ, πριν ή μετά το διορισμό μου. Δεν πέρασα ποτέ την πόρτα πολιτικού γραφείου κι αν έχω κάτι που να θυμάμαι από τη δουλειά μου αυτό είναι μόνο μια συνάντηση με μια παλιά μου μαθήτρια που μου είπε ένα απλό: «Ευχαριστώ δάσκαλε» μέσα από την ψυχή της…!

Και σήμερα για πρώτη φορά έχω κλειστεί στο καβούκι μου, χωρίς καμία υποστήριξη από το συνδικαλιστικό μου φορέα. Για πρώτη φορά δεν τολμάω να κάνω απεργία γιατί θα χάσω το σπίτι μου, δεν τολμώ να διαμαρτυρηθώ γιατί θα χάσω τη δουλειά μου, δεν τολμώ να πληρώσω τις φορολογικές μου υποχρεώσεις γιατί θα πεινάσουν τα παιδιά μου.

Πρώτη φορά ντρέπομαι για τον εαυτό μου και γι’ αυτό που η ανοχή μου και, γιατί όχι, οι πολιτικές μου επιλογές έφεραν στον τόπο.

Είμαι, όπως κι εσείς, ένας άνθρωπος που βλέπει να τα χάνει όλα. Το μισθό μου, το αυτοκίνητό μου, την υγειονομική μου περίθαλψη, όλα. Εκτός από δυο πράγματα. Το ένα είναι η παιδεία μου, που τη χρωστάω στους δικούς μου δασκάλους και το άλλο είναι κάποιο ίχνος από την αξιοπρέπειά μου, που απορρέει από το λόγια μου, τα έργα μου και τις παραλείψεις μου. Και με αυτές τις λέξεις θέλω να χτυπήσω δυνατά την καμπάνα στην πολιτεία και να επαναλάβω το να μην ξεχνάει ότι υπάρχει και ο δάσκαλος και η δασκάλα.

Κι αν έγραψα αυτές τις γραμμές είναι για έναν απλό λόγο. Για να μπω αύριο στην τάξη και να διδάξω στους μαθητές μου πόσα άτομα πρέπει να χωράει η κάθε αίθουσα και να μπορέσω, χωρίς πια να ντρέπομαι, να τους κοιτάξω για μια ακόμα φορά στα μάτια.

Τόκας Δημήτριος
δάσκαλος

Απεργία 20 Φεβρουαρίου

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

· OXI ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

· ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

· ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

· ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ,

ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ, ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΩΡΑΡΙΟΥ

· ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΟΡΟ-ΑΦΑΙΜΑΞΗ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 20-02-2013

και στα Συλλαλητήρια

Αθήνα: 11 π.μ. Προσυγκέντρωση ΟΛΜΕ στο Πολυτεχνείο

Διαρκής αγώνας

για να ανατρέψουμε την πολιτική

κυβέρνησης και τρόικας (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ)

Μπορούμενανικήσουμε

ΟΛΜΕ

ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥ ΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

- ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

- ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ» ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

- ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ

Ζωγραφάκη Ελένης και Κοτσιφάκη Θέμη

Με τη δημοσιοποίηση του σχεδίου Π.Δ. για την αξιολόγηση που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση ακόμα και ο πιο δύσπιστος συνάδελφος μπορεί να συνειδητοποιήσει πλέον το μέγεθος του κινδύνου για το επίπεδο της διαβίωσής μας, για την επαγγελματική μας υπόσταση και αξιοπρέπεια και για την ποιότητα της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Στο σχέδιο αυτό, που αποτελεί μνημείο αυταρχικής αντίληψης και αντιπαιδαγωγικής νοοτροπίας, προβάλλεται προσχηματικά η ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης των προβλημάτων της εκπαίδευσης και βελτίωσης του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Δύσκολα κρύβονται όμως οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, να επιβληθεί ο πιο αυστηρός έλεγχος και η απόλυτη πειθάρχηση των εκπαιδευτικών στις αντιλαϊκές επιλογές της εξουσίας.

Οι αξιολογητές ξανάρχονται

Διαβάστε εδώ : εκπαιδευτικός αντίλογος

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ ΟΕΟ?

Πόσους μαθητές χωράει κάθε τάξη;

Νέα στήλη στο survey – πόσους μαθητές χωράει κάθε τάξη;

(Όρθιους ή καθιστούς, λεπτούς ή χοντρούς,

σε γραμμή ή ανακατεμένους;)

Το Υπ. Παιδείας ζητάει από τους διευθυντές να συμπληρώσουν στο survey μια νέα και ύποπτη στήλη. Δίπλα από το πεδίο στο οποίο αναφέρεται ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη πρέπει ο/η διευθυντή/ντρια ή τον/την προϊστάμενο/νη της σχολικής μονάδας να αναγράψει κατ΄ εκτίμηση πόσους μαθητές χωράει η κάθε αίθουσα!!! Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι η συμπλήρωση αυτής της στήλης είναι υποχρεωτική για να αποδεχτεί το survey την ανανέωση των στοιχείων.

(Σημείωση: Η διευκρίνιση για τον αν η εκτίμηση αφορά «καθήμενους ή ορθίους» αναμένεται σε προσεχή διευκρινιστική εγκύκλιο ή θα το διαπιστώσουμε στην εντολή για συγχωνεύσεις τμημάτων, όποτε κρίνει η υπηρεσία…)