Ούτε ένα ευρώ δεν έχουν πάρει για τη φετινή σχολική χρονιά οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στην Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, τα δημόσια φροντιστήρια των λυκείων διότι των γυμνασίων τα έκλεισε η υποχρηματοδότηση. Το υπουργείο Παιδείας συμπεριφέρεται ως "στυγνός εργοδότης" και σ' αυτούς αλλά και στους χιλιάδες ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς που καλύπτουν τα κενά του διδακτικού προγράμματος. Τα παραπάνω κατήγγειλε ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Κ. Μανιάτης, που τόνισε ότι παρά τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις του, το υπουργείο Παιδείας καταδικάζει σε οικονομική εξαθλίωση χιλιάδες νέους εκπαιδευτικούς.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΟΛΜΕ, από τα 31 εκ. ευρώ που χρωστάει για τη φετινή χρονιά σε περίπου 15.000 εκπαιδευτικούς της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης δεν έχει καταβάλει ούτε ένα. Μεγάλα είναι και τα χρέη του υπουργείου στους περίπου 5.500 ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς του κανονικού προγράμματος. Αυτοί χωρίζονται, ανάλογα με τις περιοχές που υπηρετούν, σε τρεις κατηγορίες. Στους τυχερούς που έχουν πληρωθεί μέχρι τον Μάρτιο του 2009, στους λιγότερους τυχερούς που πληρώθηκαν μέχρι τον Δεκέμβριο και στους άτυχους που δεν έχουν λάβει δεκάρα τσακιστή.
Και όσο για τους μισθούς; Σκέτο φιλοδώρημα. Μετά από 12 χρόνια πήραν αύξηση κοντά στο ένα ευρώ και η ωριαία αποζημίωση έφτασε στα 7,8 ευρώ. Το υπουργείο Παιδείας εκμεταλλεύεται τον υψηλό βαθμό ανεργίας των αποφοίτων των καθηγητικών σχολών και με δόλωμα τα λίγα μόρια της προϋπηρεσίας, εκμεταλλεύεται χιλιάδες νέους που καλούνται να εργαστούν για λιγότερο από 400 ευρώ το μήνα! Που δεν τα παίρνουν κιόλας!
Όπως τόνισε ο Γρ. Καλομοίρης, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας είναι καθ' όλα υπεύθυνη γι' αυτή την κατάσταση καθώς δεν φρόντισε να προωθήσει νομοθετική ρύθμιση προκειμένου οι ωρομίσθιοι της Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης να πληρώνονται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Επιπλέον, δεν έχει κάνει τίποτα ώστε και οι ωρομίσθιοι της ΠΔΣ να προσλαμβάνονται από τους πίνακες αναπληρωτών, όπως έχει προτείνει η ΟΛΜΕ, για να σπάσει το πελατειακό κομματικό καθεστώς που έχει επιβληθεί στις προσλήψεις αυτής της κατηγορίας των εκπαιδευτικών. Τώρα οι ωρομίσθιοι της Στήριξης προσλαμβάνονται από τον διευθυντή Διεύθυνσης μετά από εισήγηση του προϊσταμένου Γραφείου, από τον πίνακα ωρομισθίων της Διεύθυνσης βάσει των αιτήσεων, χωρίς να αναφέρονται ούτε κριτήρια με τα οποία καταρτίζονται οι πίνακες ούτε τα κριτήρια πρόσληψης.
Τέλος, οι εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ ενημέρωσαν ότι δεν υπάρχει καμία πρόοδος σε ό,τι αφορά τη διμερή διαπραγμάτευση της Ομοσπονδίας με το υπουργείο Παιδείας. Το υπουργείο Παιδείας είχε δεσμευτεί ότι θα δώσει απαντήσεις στα ζητήματα που είχαν θέσει οι εκπαιδευτικοί μέχρι το Πάσχα. Το Πάσχα πέρασε αλλά ακόμα περιμένουν τις απαντήσεις...
Πέμπτη 21 Μαΐου 2009
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ (3)
Ο Παπανδρέου στη Βουλή (24 Νοεμβρίου 2006) προτείνει για την Ανώτατη Παιδεία μεταξύ των άλλων : "Όσοι νέοι παίρνουν το απολυτήριο Λυκείου, θα έχουν εγγυημένο ποσό στο όνομα τους από το κράτος στο ύψος του κόστους σπουδών, που θα πηγαίνει στο Ίδρυμα που θα τους δέχεται. Αυτό θα εγγυηθεί ότι όσοι θέλουν να σπουδάσουν θα μπορέσουν να βρουν θέση στα πανεπιστήμια ή στα ΤΕΙ. Έτσι ΑΕΙ και ΤΕΙ θα έχουν κίνητρο για την εισαγωγή φοιτητών".
ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ [ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ] ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ.
Ο Νομπελίστας οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν, ο θεμελιωτής της Νεοφιλελεύθερης Οικονομικής Θεωρίας, "η ψυχή της Σχολής του Σικάγου" σε άρθρο του το 1955 με τίτλο "Οι ρόλοι του κράτους στην Εκπαίδευση" διατύπωσε την ιδέα "των κουπονιών εκπαίδευσης". Αντί το κράτος να επιδοτεί απευθείας τα σχολεία, πρέπει να επιδοτεί απευθείας τους πολίτες για να εκπαιδεύονται. Οι φοιτητές π.χ και οι γονείς τους, παίρνουν ένα κουπόνι εκπαίδευσης που αντιστοιχεί σε χρηματικό ποσό αντίστοιχο με τα έξοδα που θα έκανε η πολιτεία ανά σπουδαστή για ένα ακαδημαϊκό έτος. Αυτό το καταθέτουν στο σχολείο της αρεσκείας τους και το σχολείο εισπράττει από το κράτος το ποσόν που αντιστοιχεί ανά σπουδαστή.
Με άλλα λόγια ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ προτείνουν "κουπόνια εκπαίδευσης" στη παιδεία, θέση που διατύπωσε πρώτος ο γκουρού των Νεοφιλελεύθερων Μίλτον Φρίντμαν.
Πόσο φρέσκες και προοδευτικές είναι οι ιδέες που μας σερβίρει το ΠΑΣΟΚ;
Μήπως ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ ασπάστηκαν το νεοφιλελευθερισμό, τώρα που καταρρέει και μας το κρύβουν;
Πως θα αντιδρούσε ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ αν αυτή η πρόταση την κατέθετε η Νέα Δημοκρατία;
Πιστεύουμε ότι αξίζει το κόπο να τοποθετηθούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πάνω σ’αυτή τη θέση.
ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ [ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ] ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ.
Ο Νομπελίστας οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν, ο θεμελιωτής της Νεοφιλελεύθερης Οικονομικής Θεωρίας, "η ψυχή της Σχολής του Σικάγου" σε άρθρο του το 1955 με τίτλο "Οι ρόλοι του κράτους στην Εκπαίδευση" διατύπωσε την ιδέα "των κουπονιών εκπαίδευσης". Αντί το κράτος να επιδοτεί απευθείας τα σχολεία, πρέπει να επιδοτεί απευθείας τους πολίτες για να εκπαιδεύονται. Οι φοιτητές π.χ και οι γονείς τους, παίρνουν ένα κουπόνι εκπαίδευσης που αντιστοιχεί σε χρηματικό ποσό αντίστοιχο με τα έξοδα που θα έκανε η πολιτεία ανά σπουδαστή για ένα ακαδημαϊκό έτος. Αυτό το καταθέτουν στο σχολείο της αρεσκείας τους και το σχολείο εισπράττει από το κράτος το ποσόν που αντιστοιχεί ανά σπουδαστή.
Με άλλα λόγια ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ προτείνουν "κουπόνια εκπαίδευσης" στη παιδεία, θέση που διατύπωσε πρώτος ο γκουρού των Νεοφιλελεύθερων Μίλτον Φρίντμαν.
Πόσο φρέσκες και προοδευτικές είναι οι ιδέες που μας σερβίρει το ΠΑΣΟΚ;
Μήπως ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ ασπάστηκαν το νεοφιλελευθερισμό, τώρα που καταρρέει και μας το κρύβουν;
Πως θα αντιδρούσε ο ίδιος και το ΠΑΣΟΚ αν αυτή η πρόταση την κατέθετε η Νέα Δημοκρατία;
Πιστεύουμε ότι αξίζει το κόπο να τοποθετηθούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πάνω σ’αυτή τη θέση.
Δευτέρα 18 Μαΐου 2009
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΣΗ
Δεύτερη ημέρα πανελλαδικών εξετάσεων των ΓΕΛ και πολλοί από εμάς τους εκπαιδευτικούς που εμπλεκόμαστε ποικιλότροπα σ' αυτή τη βασανιστική - κυρίως για τους μαθητές - δοκιμασία, βρισκόμαστε αντιμέτωποι και προβληματιζόμαστε για το ζήτημα της παπαγαλίας - απομνημόνευσης [sic].
Σ' αυτό το θέμα εστιάζει και το άρθρο με τίτλο:
"Επιτέλους! Ελάτε να κάνουμε κάτι για τη «μάστιγα» της απομνημόνευσης στο ελληνικό σχολείο…" του καθηγητή στο παν. Ιωαννίνων κ. Γιώργου Μαυρογιώργου:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Κάθε φορά εν μέσω εξετάσεων ή περιμένοντας τα αποτελέσματα αυτών, οι σχετικές συζητήσεις κορυφώνονται και, όπως συνηθίζεται, αναφέρονται στη «σφαγή», την πτώση των βάσεων, την αποτυχία, την κρίση, τον πληθωρισμό των βαθμών, το μεγάλο αριθμό αριστούχων, την εκπαιδευτική κακοδαιμονία, την υποβάθμιση ,κ.α..
Ανάλογες είναι και οι συζητήσεις που πυροδοτούνται, κάθε τόσο, με τις ανακοινώσεις των αποτελεσμάτων του PISA. Ο σχετικός «θόρυβος» αξιοποιείται συστηματικά για τον αναπροσδιορισμό και τη νομιμοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής στο «εξεταστικό» ή και ευρύτερα στο σύνολο της εκπαίδευσης, όπως καλή ώρα τώρα στο διάλογο για την παιδεία ή καλύτερα για το εξεταστικό σύστημα της Γ' λυκείου.
Τα αποτελέσματα, μετά από όλες αυτές τις συζητήσεις και τις αναλύσεις, είναι μάλλον αποκαρδιωτικά.. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει και ξαναφέρνει για συζήτηση και προβληματισμό το σχολείο των παπαγάλων: Η ελάχιστη γνωστική συμμετοχή που απαιτείται από τους μαθητές είναι η παθητική αποστήθιση, αποκομμένη από οποιαδήποτε άλλη επενέργεια αναλυτικών και κριτικών ικανοτήτων που είναι απαραίτητες για την υποστήριξη της μάθησης. Το σχολείο με τις αλλεπάλληλες εξετάσεις επιβραβεύει με "άριστα" τη μηχανική απομνημόνευση και την παθητική αποδοχή της «γνώσης». Η μορφή και το περιεχόμενο των εξετάσεων διαβρώνουν το σύνολο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Οι όποιες αλλαγές έγιναν, κατά καιρούς, στη μορφή και στο περιεχόμενο των διάφορων αναλυτικών προγραμμάτων, σχολικών βιβλίων και εξετάσεων επαναλαμβάνουν την «ιστορία» του σχολείου των παπαγάλων που απαγορεύει την αντιγραφή και τα «σκονάκια» αλλά ταυτόχρονα, με συστηματικό τρόπο, διδάσκει και ευνοεί στάσεις, αντιλήψεις και πρακτικές λογοκλοπής και κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας.
Όλο το άρθρο, καθώς και άλλα άρθρα - εισηγήσεις σχετικές με εκπαιδευτικά ζητήματα, μπορείται να βρείτε στην ιστοσελίδα: http://pep.uoi.gr/gmavrog/APOMNHMONEYSH.doc
Τρίτη 12 Μαΐου 2009
ΟΙ ΩΡΟΜΙΣΘΙΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Εμείς οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί όλων των ειδικοτήτων ΛΕΜΕ ΟΧΙ στον έμμεσο εκβιασμό που μας ασκείται: "αν απεργήσεις, θα χάσεις τα μόριά σου για τον ..αβέβαιο διορισμό σου".
Με τις αποφάσεις των ανοιχτών συνελεύσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, προχωρούμε δυναμικά σε ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ της ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 14 Μάη και κιντητοποιήσεις - πορεία:
- Αθήνα: 10πμ στο υπουργείο οικονομίας και οικονομικών, Νίκης 5-7 Σύνταγμα
- Θεσσαλονίκη: 10πμ στο άγαλμα βενιζέλου, πλατεία αριστοτέλους
ΥΓ: Καλούμε όλους τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς (ωρομίσθιους και μή), τους συλλόγους γονέων, δασκάλων και καθηγητών και τα σωματεία εργαζομένων να συνυπογράψουν το Ψήφισμά μας: http://www.gopetition.com/online/27331.htmlτρόποι επικοινωνίας και συμμετοχής: http://www.scribd.com/doc/14856148/αφισάκι για τα σχολεία: http://www.scribd.com/doc/15076407/14http://oromisthioi.blogspot.com/
ΠΕΜΠΤΗ 14/5, ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
- Αθήνα: 10πμ στην Πλατεία Κλαυθμόνος
- Θεσσαλονίκη: 10πμ στο άγαλμα βενιζέλου, πλατεία Αριστοτέλους
ΚΥΡΙΑΚΗ 17/5, ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΣΕ ΑΘΗΝΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Με τις αποφάσεις των ανοιχτών συνελεύσεων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, προχωρούμε δυναμικά σε ΜΑΖΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ της ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 14 Μάη και κιντητοποιήσεις - πορεία:
- Αθήνα: 10πμ στο υπουργείο οικονομίας και οικονομικών, Νίκης 5-7 Σύνταγμα
- Θεσσαλονίκη: 10πμ στο άγαλμα βενιζέλου, πλατεία αριστοτέλους
Πρωτοβουλία Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών Αβθμιας, Βθμιας Εκπαίδευσης
ΥΓ: Καλούμε όλους τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς (ωρομίσθιους και μή), τους συλλόγους γονέων, δασκάλων και καθηγητών και τα σωματεία εργαζομένων να συνυπογράψουν το Ψήφισμά μας: http://www.gopetition.com/online/27331.htmlτρόποι επικοινωνίας και συμμετοχής: http://www.scribd.com/doc/14856148/αφισάκι για τα σχολεία: http://www.scribd.com/doc/15076407/14http://oromisthioi.blogspot.com/
ΠΕΜΠΤΗ 14/5, ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ
- Αθήνα: 10πμ στην Πλατεία Κλαυθμόνος
- Θεσσαλονίκη: 10πμ στο άγαλμα βενιζέλου, πλατεία Αριστοτέλους
ΚΥΡΙΑΚΗ 17/5, ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ ΣΕ ΑΘΗΝΑ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Κάποιοι νοσταλγούν την εποχή του "ιδιώνυμου"
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΝΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ
ΝΟΜΟΥ ΣΕΡΡΩΝ
Προς:
1.Tον Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου
2. Tην ΟΛΜΕ
2. Tην ΟΛΜΕ
3.Τους συναδέλφους όλων των σχολείων του Νομού
ΚΟΙΝ.:Δ/ντή Β/θμιας Εκπ/σης Ν.Σερρών
ΚΟΙΝ.:Δ/ντή Β/θμιας Εκπ/σης Ν.Σερρών
Πειθαρχικό αδίκημα η ελευθερία γνώμης της καθηγήτριας
Το Δ.Σ της ΕΛΜΕ Σερρών καταγγέλλει τη φασιστικού τύπου εισβολή στο 3ο Γυμνάσιο Σερρών του βουλευτή του ΛΑΟΣ Ηλία Πολατίδη και του Γραμματέα του πολιτικού του γραφείου, Μανόλη Κουκουβάτσιου. Ο κύριος βουλευτής, επικαλούμενος ανώνυμες καταγγελίες γονέων προς τον ίδιο, απαίτησε απ’ τον Διευθυντή του σχολείου να καλέσει ενώπιόν του την καθηγήτρια της Ιστορίας, για να δώσει εξηγήσεις σ΄ αυτόν επί του περιεχομένου της διδασκαλίας της για το μάθημα του φασισμού. Απαίτησε μάλιστα να μπει και στην τάξη, για να δει τους μαθητές!!!!!!!!!!!
Χαιρετίζουμε τη θαραλλέα και αξιοπρεπή στάση της συναδέλφου, επειδή παρά την αμηχανία του Διευθυντή μπροστά στο πρωτοφανές αυτό περιστατικό:
- Υπερασπίστηκε το δικαίωμά της να μην απαντά σε ανώνυμες καταγγελίες και απαίτησε να αποκαλυφθούν τα ονόματα των γονέων και των παιδιών για να συζητήσει μαζί τους.
- Υπερασπίστηκε το δικαίωμά της να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις της επί του σχολικού μαθήματος, δημιουργώντας γόνιμο προβληματισμό στους μαθητές της.
- Στη συνέχεια αρνήθηκε να υποκύψει σε υποδείξεις «καλοθελητών» του τύπου «επισκεφθείτε το βουλευτή στο γραφείο του, για να λήξει η διένεξη».
Διαμαρτυρόμαστε για τη στάση του προϊσταμένου της εκπαίδευσης, ο οποίος αντί να αποτελεί τείχος προστασίας της εκπαιδευτικής κοινότητας, ύστερα από γραπτή καταγγελία του βουλευτή με ανυπόστατες κατηγορίες ανώνυμων γονέων, όρισε προκαταρκτική διαδικασία για ένορκη διοικητική εξέταση, κι έτσι κατέστησε ένοχη τη συνάδελφο για τον τρόπο που έκανε το μάθημά της και για τη στάση της απέναντι στο βουλευτή.
Με τέτοιες ενέργειες ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για οποιοδήποτε κόμμα, βουλευτή, σύλλογο κλπ, να καλύπτεται πίσω από την ανωνυμία των καταγγελιών εν ονόματι δήθεν της προστασίας του μαθητή και να ελέγχει τον εκπαιδευτικό για τις απόψεις που εκφράζει επί του μαθήματος του! Επιχειρείται παράλληλα η ποινικοποίηση της παιδαγωγικής πράξης και του φρονήματος του εκπαιδευτικού.
Αν κάποιοι νοσταλγούν την εποχή του «Ιδιώνυμου», των έκτακτων μέτρων της μετεμφυλιακής περιόδου και της επταετίας, πλανώνται πλάνην οικτράν. Η εποχή που οι δάσκαλοι έπιναν το κώνειο και διώκονταν από τα σχολεία για το φρόνημά τους έχει περάσει ανεπιστρεπτί και όσοι επιχειρήσουν να την αναβιώσουν θα βρουν μπροστά τους το αδιαπέραστο τείχος του εκπαιδευτικού κινήματος. Ο τύπος του φοβισμένου δασκαλάκου – απλού δημόσιου υπαλλήλου, που διεκπεραιώνει τη διδακτέα ύλη ως απλός ιμάντας μιας τυποποιημένης γνώσης, δεν είναι το ιδανικό μας, γιατί πιστεύουμε ότι «ο δάσκαλος που θα υποχρεωθεί να πνίξει τη σκέψη του θα καταντήσει ψυχικά ανάπηρος άνθρωπος, ανίκανος να μορφώσει άλλους» (Δ. Γληνός).
Οι εκπαιδευτικοί χειρίζονται το αντικείμενο της διδασκαλίας τους με βάση τα σχολικά βιβλία και τις οδηγίες του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου και διατηρούν στο ακέραιο το δικαίωμα της ελευθερίας της διδασκαλίας και της ελευθερίας της έκφρασης της προσωπικής γνώμης. Τα συνταγματικά αυτά κατοχυρωμένα δικαιώματα οι εκπαιδευτικοί τα ασκούν όχι για να αυθαιρετούν στο μάθημά τους, ούτε για να επιβάλλουν τη γνώμη τους στους μαθητές, αλλά για να απαντούν σε πιθανές απορίες, ερωτήσεις των μαθητών και για να δημιουργούν, μέσα σε ένα κλίμα επιστημονικής και παιδαγωγικής ευθύνης, γόνιμους προβληματισμούς στην τάξη με στόχο τη δημιουργία ελεύθερων, κριτικά σκεπτόμενων και ενεργών πολιτών.
Απευθυνόμαστε στον Διευθυντή Β/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Σερρών και απαιτούμε την άμεση παύση της προκαταρκτικής διαδικασίας σε βάρος της συναδέλφου μας, που έχει την απόλυτη στήριξη της ΕΛΜΕ Σερρών. Μια τέτοια πράξη δεν έχει κανένα νομικό έρεισμα, κατά την άποψη των νομικών συμβούλων της ΕΛΜΕ και ΟΛΜΕ, λόγω της ανωνυμίας της καταγγελίας και επειδή η έκφραση προσωπικής άποψης δεν αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα. Εκτός αυτών τον καλούμε να αναλογισθεί ποιο παιδαγωγικό κλίμα δημιουργείται στα σχολεία, όταν καλούνται μαθητές να δώσουν μαρτυρία για την καθηγήτριά τους ή τι θα σκεφθούν για την πολιτική κατάσταση της χώρας τους, όταν γνωρίζουν ότι η καθηγήτριά τους διώκεται για τις απόψεις της.
Απευθυνόμαστε στον Πρόεδρο του Ελληνικού Κοινοβουλίου και ρωτάμε αν η στάση του συγκεκριμένου βουλευτή συνάδει με την ιδιότητα βουλευτή δημοκρατικής χώρας και αν είναι δημοκρατική πράξη να εθίζει τους πολίτες να δρουν με την κουκούλα της ανωνυμίας και μάλιστα στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.
Απευθυνόμαστε τέλος στο ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο, την ΟΛΜΕ και ζητούμε να προβεί στις δέουσες ενέργειες προς το Υπουργείο, για να σταματήσει αμέσως η προκαταρκτική έρευνα σε βάρος της συναδέλφου. Επίσης να κάνει υπόθεση όλου του κλάδου το ζήτημα της υπεράσπισης του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης του καθηγητή και της προστασίας των εκπαιδευτικών από παρόμοιες ακροδεξιές – φασιστικές ενέργειες.
Να μην επιτρέψουμε κανείς δάσκαλος να πιει το κώνειο για τις ιδέες του και για την ελευθερία της γνώμης του μέσα στην τάξη.
Να υπερασπιστούμε τη συνάδελφο που με τη στάση της τίμησε το ρόλο του δασκάλου.
Να μην επιτρέψουμε την ποινικοποίηση της παιδαγωγικής διαδικασίας.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
α.α.
Ψαθάς Κων/νος Σάββα Σταυρούλα
Ανάδειξη αντιπροσώπων της ΕΛΜΕ Βοιωτίας στο 14ο συνέδριο της ΟΛΜΕ
Αποτελέσματα εκλογής αντιπροσώπων της ΕΛΜΕ Βοιωτίας στο 14ο συνέδριο της ΟΛΜΕ.
Ψήφισαν: 606
ΠΑΣΚ : 219 ψήφοι , 2 αντιπρόσωποι
ΔΑΚΕ : 211 ψήφοι, 2 αντιπρόσωποι
Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών Βοιωτίας: ψήφοι 117, 1 αντιπρόσωπος
ΕΣΑΚ - ΔΕΕ: 44 ψήφοι, 1 αντιπρόσωπος
Λευκά και Άκυρα: 15
Ψήφισαν: 606
ΠΑΣΚ : 219 ψήφοι , 2 αντιπρόσωποι
ΔΑΚΕ : 211 ψήφοι, 2 αντιπρόσωποι
Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών Βοιωτίας: ψήφοι 117, 1 αντιπρόσωπος
ΕΣΑΚ - ΔΕΕ: 44 ψήφοι, 1 αντιπρόσωπος
Λευκά και Άκυρα: 15
Τετάρτη 6 Μαΐου 2009
14ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΓΙΑ ΤΟ 14ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ
- Αλεξάνδρου Δημήτρης - ΚΕΣΥΠ Θήβας
- Αλεξίου Χρήστος - Γυμνάσιο Σχηματαρίου
- Αργυρίου Ελένη - ΕΠΑΛ Λιβαδειάς
- Γεωργαντά Ελίζα - 3ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς
- Ηλίας Γιάννης - Γυμνάσιο Άσπρων Σπιτιών
- Καρκάνας Αλέκος - 3ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς
- Κονιόρδος Γιάννης - ΓΡΑΣΕΠ Γυμν. Οινοφύτων
- Μπαλαντέ Στέλλα - 1ο Λύκειο Θήβας
- Πάγκαλος Γιάννης - ΕΠΑΣ Λιβαδειάς
- Παπαδημητρίου Τάσος - 3ο Γυμνάσιο Θήβας
- Περγαντοπούλου Μαρία - 2ο Γυμνάσιο Θήβας
- Πυρουνάκης Κλήμης - ΣΔΕ Φυλακών Ελαιώνα
- Ρέππα Ελένη - 1ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς
- Φίλος Γιώργος - 3ο Λύκειο Θήβας
- Χαλιμούρδα Αντιγόνη - Γυμνάσιο Αλιάρτου
- Χασούρας Μίμης - 4ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς
Χρειαζόμαστε ένα συνέδριο ουσιαστικού προβληματισμού, που θα εξοπλίσει τον κλάδο με ένα πρόγραμμα μάχης και θα αναδείξει μια ηγεσία στο ύψος των περιστάσεων!
Η Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών Βοιωτίας δεσμεύεται σ’ αυτή την επιτακτική ανάγκη και σας καλεί να υπερψηφίσετε τους υποψηφίους της για το συνέδριο της ΟΛΜΕ
Με τη δική μας συμμετοχή και ψήφο διεκδικούμε:
- δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση, επαρκή χρηματοδότησή της – ενάντια στην ιδιωτικοποίηση
- ριζικές αλλαγές στο περιεχόμενο και τη λειτουργία των σχολείων
- οικονομική - εργασιακή - επιστημονική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού
Δηλώνουμε δυναμικά:
- Δεν κάνουμε πίσω στις διεκδικήσεις μας, παλεύουμε για ότι μας ανήκει, την κρίση να πληρώσουν αυτοί που την δημιούργησαν
- Δεν εγκλωβιζόμαστε στην ηττοπάθεια, στους αγώνες μας η ελπίδα
- Διεκδικούμε συνδικαλιστικό κίνημα δυναμικό και ακηδεμόνευτο
- ΟΧΙ στην αναπαραγωγή του δικομματισμού
Οι εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων της ΕΛΜΕ Βοιωτίας για το 14ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, θα γίνουν την Δευτέρα 11 Μαΐου 2009 από τις 9.00΄ - ως τις 17.00΄
Λιβαδειά: 3ο Γυμνάσιο Λιβαδειάς
Θήβα: Συνεδριακό Κέντρο της Θήβας
Δευτέρα 4 Μαΐου 2009
30Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
Μερικά παιδιά θα εύχονταν οι γονείς τους να ήταν ζώα ....
ΈΓΚΛΗΜΑ Ο ΚΑΤΑΚΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Μια επίκαιρη συνέντευξη του Γ. Κιούση "ΕΛΕΥΘΡΟΤΥΠΙΑ", με τον καθηγητή Εργατικού Δκαίου Αρι Καζάκο.
Το μέλλον των εργασιακών σχέσεων, αν οι άνθρωποι μείνουν στην παθητικότητα και την καταστολή, είναι δυσοίωνο. Αντί για εργατοδικαιική προστασία και κοινωνικά δικαιώματα θα έχει πολλή ξηρασία, πολλή ψευδοανεξάρτητη εργασία, γενικευμένο καθεστώς επισφαλών, κακοπληρωμένων και, εντέλει, τοξικών εργασιακών σχέσεων. Η εποχή μας δεν είναι μια εποχή κοινωνικής ειρήνης, είναι μια εποχή μεγάλης κοινωνικής βίας, άλογης βίας, και επιβολής μιας πνευματικής και διανοητικής καταστολής. Αυτό το βλέπετε ανάγλυφο στις αναξιοπρεπείς, επισφαλείς και τοξικές εργασιακές σχέσεις με «συμβάσεις - σκουπίδια». Το βλέπετε και στην παθητικότητα των ανθρώπων».
Εδώ και χρόνια είναι κυρίαρχη η αντιπαλότητα που επικρατεί στους κόλπους του συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν είναι «πολυτέλεια» για το συνδικαλιστικό κίνημα ο αλληλοσπαραγμός;
«Αυτό που εσείς λέτε, κομψά, "πολυτέλεια" εγώ το ονομάζω καταστρεπτικό! Ο de facto κατακερματισμός συνδικαλιστικών δυνάμεων, οι χωριστές δράσεις, πορείες και συγκεντρώσεις είναι κάτι παραπάνω από λάθος, είναι έγκλημα! …..Η οργανωτική ενότητα είναι μια αυταξία ακριβή, όπως φαίνεται ιδίως σε καιρούς κρίσης όπως οι δικοί μας».
Έχετε πει πως οι ήττες που που υφίστανται τα συνδικάτα δεν οφείλονται μόνο στην κρίση αξιοπιστίας που περνούν, αλλά και στο γεγονός ότι ο αντίπαλος είαναι ισχυρότερος. Τι γίνεται με τις μάχες; Δίνονται σκληρές μάχες από την πλευρά του συνδικαλιστικού κινήματος;
«Είναι, πράγματι, πεποίθησή μου ότι ο αντίπαλος ήταν και εξακολουθεί να είναι ισχυρότερος. Το κεφάλαιο, με όλες τις μετωνυμίες ή τα ψευδώνυμά του, είναι πανίσχυρο, εκμεταλλευόμενο και την τεράστια προωθητική και ανανεωτική δύναμη που διαθέτει σε πολλά πεδία. Δείτε ποιοι είναι οι "παίκτες" στην παγκόσμια πολιτική και οικονομία, για να κρίνετε. Αλλά, εν πολλοίς, ο αντίπαλος είναι δυνατότερος εξαιτίας των δικών μας αδυναμιών, γιατί οι άνθρωποι βρίσκονται σε καταστολή ή έχουν υποστεί ένα είδος λοβοτομής. Δείτε τώρα αυτούς που παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, στις συνθήκες αυτής της τρομερής οικονομικής κρίσης της παγκοσμιοποίησης, μιας κρίσης που, ας μην ξεγελιόμαστε, είναι κυρίως πολιτική. Δείτε τους πώς αντιδρούν και ποια πολιτικά μέτρα παίρνουν! Τους θεωρείτε ακόμη ικανούς διαχειριστές; Θέλει ιδιαίτερες διαχειριστικές, οικονομικές και πολιτικές ικανότητες για να επιρρίψεις τα βάρη της κρίσης στους ώμους των αδυνάτων;»
Το συνδικαλιστικό κίνημα άλλοτε δίνει και άλλοτε δεν δίνει σκληρές μάχες;
«Βέβαια. Αυτό όμως δεν είναι μόνο θέμα συνδικαλιστικών προθέσεων και γραμμών ή επάρκειας, γενικά. Η κατάσταση των ανθρώπων, όπως σας την περιέγραψα λίγο πριν, είναι αυτό που συχνά, όχι πάντοτε, επικαθορίζει τη συνδικαλιστική ετοιμότητα. Όταν τόσο πολλοί ασκούν το «θεμελιώδες δικαίωμά τους στο φόβο», μήπως χάσουν τη δουλειά τους ή, χειρότερα, τη βολή τους, κανένα συνδικάτο δεν μπορεί να σχεδιάζει και να εκτελεί εν κενώ. Δείτε πόσο απογοητευτικά είναι τα ποσοστά συμμετοχής σε κάποιες απεργίες, ακόμη και κραταιών συνδικάτων! Δείτε από την άλλη πλευρά τις τεράστιες κινητοποιήσεις κατά του πολέμου στο Ιράκ ή τις εκπληκτικές πολιτικές απεργίες διαμαρτυρίας κατά των διαφόρων σχεδίων "μεταρρύθμισης" της κοινωνικής ασφάλισης».
Εκτιμάτε ότι σήμερα η συνδικαλιστική δράση και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις υφίστανται πόλεμο από οργανωμένα εργοδοτικά συμφέροντα;
«Η ερώτησή σας μου στενεύει λίγο το πεδίο θέασης. Γιατί οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι εργαζόμενοι, γενικά, υφίστανται τον πόλεμο οργανωμένων εργοδοτικών συμφερόντων που είναι κυρίαρχα στον κόσμο και εκφράζονται σε όλα τα επίπεδα, και κυρίως το πολιτικό. Αυτό που προσπαθώ να πω και να υποστηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις είναι ότι πρέπει να πολιτικοποιήσουμε την όλη συζήτηση. Ο,τι συμβαίνει στους ανθρώπους σήμερα δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων αντικειμενικών και απαρασάλευτων οικονομικών νόμων αλλά πολιτικών επιλογών. Αντιστοίχως, οι ευθύνες (και εννοώ ευθύνες όλων μας, ακόμη και λόγω δικών μας παραλείψεων) είναι κυρίως πολιτικές και όχι, όπως εντέχνως προβάλλεται από πολλές πλευρές, ευθύνες άπληστων τραπεζιτών και golden boys. Χρησιμοποιούν την παγκόσμια οικονομική κρίση σαν πλυντήριο πολιτικών ευθυνών».
Πώς βλέπετε το μέλλον των εργασιακών σχέσεων; Μοιάζει δυσοίωνο; Η φετινή παγκόσμια ύφεση επιτείνει την κατάσταση;
«Αυτού του είδους η αγορά που γνωρίσαμε τα τελευταία 25 χρόνια, ένα αληθινό φαρ-ουέστ κοινωνικών σχέσεων, το δείχνει καθαρά: Η αγορά δεν έχει εσωτερική συνάφεια με τη δημοκρατία. Δείτε για παράδειγμα τη "δημοκρατία" της Χιλής του Πινοσέτ και της Κίνας, σε καθεστώς "ελεύθερης" αγοράς στήθηκε. Αντίθετα, συνάφεια με τη δημοκρατία -και μάλιστα ισχυρή- έχει η ευημερία που γνώρισαν οι δυτικές κοινωνίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ούτε αυτή η λειψή, με πολλά ολιγαρχικά στοιχεία και παρ' όλα αυτά ακριβή μεταπολεμική δημοκρατία, θα αντέξει σε μια κατάσταση ανθρώπων που θα έχουν αναξιοπρεπή δουλειά και ζωή. Ομως ο Δήμος των Ελλήνων, ο Δήμος εδώ και αλλού, κάποια στιγμή θα μιλήσει σε πρώτο πρόσωπο. Ας το καταλάβουμε καλά: "Οι μεγάλοι μάς φαίνονται μεγάλοι μόνο και μόνο γιατί είμαστε πεσμένοι στα γόνατα. Ας σηκωθούμε όρθιοι!"»
Το μέλλον των εργασιακών σχέσεων, αν οι άνθρωποι μείνουν στην παθητικότητα και την καταστολή, είναι δυσοίωνο. Αντί για εργατοδικαιική προστασία και κοινωνικά δικαιώματα θα έχει πολλή ξηρασία, πολλή ψευδοανεξάρτητη εργασία, γενικευμένο καθεστώς επισφαλών, κακοπληρωμένων και, εντέλει, τοξικών εργασιακών σχέσεων. Η εποχή μας δεν είναι μια εποχή κοινωνικής ειρήνης, είναι μια εποχή μεγάλης κοινωνικής βίας, άλογης βίας, και επιβολής μιας πνευματικής και διανοητικής καταστολής. Αυτό το βλέπετε ανάγλυφο στις αναξιοπρεπείς, επισφαλείς και τοξικές εργασιακές σχέσεις με «συμβάσεις - σκουπίδια». Το βλέπετε και στην παθητικότητα των ανθρώπων».
Εδώ και χρόνια είναι κυρίαρχη η αντιπαλότητα που επικρατεί στους κόλπους του συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν είναι «πολυτέλεια» για το συνδικαλιστικό κίνημα ο αλληλοσπαραγμός;
«Αυτό που εσείς λέτε, κομψά, "πολυτέλεια" εγώ το ονομάζω καταστρεπτικό! Ο de facto κατακερματισμός συνδικαλιστικών δυνάμεων, οι χωριστές δράσεις, πορείες και συγκεντρώσεις είναι κάτι παραπάνω από λάθος, είναι έγκλημα! …..Η οργανωτική ενότητα είναι μια αυταξία ακριβή, όπως φαίνεται ιδίως σε καιρούς κρίσης όπως οι δικοί μας».
Έχετε πει πως οι ήττες που που υφίστανται τα συνδικάτα δεν οφείλονται μόνο στην κρίση αξιοπιστίας που περνούν, αλλά και στο γεγονός ότι ο αντίπαλος είαναι ισχυρότερος. Τι γίνεται με τις μάχες; Δίνονται σκληρές μάχες από την πλευρά του συνδικαλιστικού κινήματος;
«Είναι, πράγματι, πεποίθησή μου ότι ο αντίπαλος ήταν και εξακολουθεί να είναι ισχυρότερος. Το κεφάλαιο, με όλες τις μετωνυμίες ή τα ψευδώνυμά του, είναι πανίσχυρο, εκμεταλλευόμενο και την τεράστια προωθητική και ανανεωτική δύναμη που διαθέτει σε πολλά πεδία. Δείτε ποιοι είναι οι "παίκτες" στην παγκόσμια πολιτική και οικονομία, για να κρίνετε. Αλλά, εν πολλοίς, ο αντίπαλος είναι δυνατότερος εξαιτίας των δικών μας αδυναμιών, γιατί οι άνθρωποι βρίσκονται σε καταστολή ή έχουν υποστεί ένα είδος λοβοτομής. Δείτε τώρα αυτούς που παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, στις συνθήκες αυτής της τρομερής οικονομικής κρίσης της παγκοσμιοποίησης, μιας κρίσης που, ας μην ξεγελιόμαστε, είναι κυρίως πολιτική. Δείτε τους πώς αντιδρούν και ποια πολιτικά μέτρα παίρνουν! Τους θεωρείτε ακόμη ικανούς διαχειριστές; Θέλει ιδιαίτερες διαχειριστικές, οικονομικές και πολιτικές ικανότητες για να επιρρίψεις τα βάρη της κρίσης στους ώμους των αδυνάτων;»
Το συνδικαλιστικό κίνημα άλλοτε δίνει και άλλοτε δεν δίνει σκληρές μάχες;
«Βέβαια. Αυτό όμως δεν είναι μόνο θέμα συνδικαλιστικών προθέσεων και γραμμών ή επάρκειας, γενικά. Η κατάσταση των ανθρώπων, όπως σας την περιέγραψα λίγο πριν, είναι αυτό που συχνά, όχι πάντοτε, επικαθορίζει τη συνδικαλιστική ετοιμότητα. Όταν τόσο πολλοί ασκούν το «θεμελιώδες δικαίωμά τους στο φόβο», μήπως χάσουν τη δουλειά τους ή, χειρότερα, τη βολή τους, κανένα συνδικάτο δεν μπορεί να σχεδιάζει και να εκτελεί εν κενώ. Δείτε πόσο απογοητευτικά είναι τα ποσοστά συμμετοχής σε κάποιες απεργίες, ακόμη και κραταιών συνδικάτων! Δείτε από την άλλη πλευρά τις τεράστιες κινητοποιήσεις κατά του πολέμου στο Ιράκ ή τις εκπληκτικές πολιτικές απεργίες διαμαρτυρίας κατά των διαφόρων σχεδίων "μεταρρύθμισης" της κοινωνικής ασφάλισης».
Εκτιμάτε ότι σήμερα η συνδικαλιστική δράση και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις υφίστανται πόλεμο από οργανωμένα εργοδοτικά συμφέροντα;
«Η ερώτησή σας μου στενεύει λίγο το πεδίο θέασης. Γιατί οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι εργαζόμενοι, γενικά, υφίστανται τον πόλεμο οργανωμένων εργοδοτικών συμφερόντων που είναι κυρίαρχα στον κόσμο και εκφράζονται σε όλα τα επίπεδα, και κυρίως το πολιτικό. Αυτό που προσπαθώ να πω και να υποστηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις είναι ότι πρέπει να πολιτικοποιήσουμε την όλη συζήτηση. Ο,τι συμβαίνει στους ανθρώπους σήμερα δεν είναι αποτέλεσμα κάποιων αντικειμενικών και απαρασάλευτων οικονομικών νόμων αλλά πολιτικών επιλογών. Αντιστοίχως, οι ευθύνες (και εννοώ ευθύνες όλων μας, ακόμη και λόγω δικών μας παραλείψεων) είναι κυρίως πολιτικές και όχι, όπως εντέχνως προβάλλεται από πολλές πλευρές, ευθύνες άπληστων τραπεζιτών και golden boys. Χρησιμοποιούν την παγκόσμια οικονομική κρίση σαν πλυντήριο πολιτικών ευθυνών».
Πώς βλέπετε το μέλλον των εργασιακών σχέσεων; Μοιάζει δυσοίωνο; Η φετινή παγκόσμια ύφεση επιτείνει την κατάσταση;
«Αυτού του είδους η αγορά που γνωρίσαμε τα τελευταία 25 χρόνια, ένα αληθινό φαρ-ουέστ κοινωνικών σχέσεων, το δείχνει καθαρά: Η αγορά δεν έχει εσωτερική συνάφεια με τη δημοκρατία. Δείτε για παράδειγμα τη "δημοκρατία" της Χιλής του Πινοσέτ και της Κίνας, σε καθεστώς "ελεύθερης" αγοράς στήθηκε. Αντίθετα, συνάφεια με τη δημοκρατία -και μάλιστα ισχυρή- έχει η ευημερία που γνώρισαν οι δυτικές κοινωνίες μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ούτε αυτή η λειψή, με πολλά ολιγαρχικά στοιχεία και παρ' όλα αυτά ακριβή μεταπολεμική δημοκρατία, θα αντέξει σε μια κατάσταση ανθρώπων που θα έχουν αναξιοπρεπή δουλειά και ζωή. Ομως ο Δήμος των Ελλήνων, ο Δήμος εδώ και αλλού, κάποια στιγμή θα μιλήσει σε πρώτο πρόσωπο. Ας το καταλάβουμε καλά: "Οι μεγάλοι μάς φαίνονται μεγάλοι μόνο και μόνο γιατί είμαστε πεσμένοι στα γόνατα. Ας σηκωθούμε όρθιοι!"»
23 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ
Στις 26 Απριλίου 1986, σχεδόν ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο της Γης δέχθηκε μία χωρίς προηγούμενο επίθεση που αντιστοιχούσε σε 400 φορές στην ισχύ της βόμβας που έπεσε στη Χιροσίμα, μία επίθεση που κανείς δεν τολμούσε να προβλέψει.
Εικοσιτρία χρόνια μετά και ενώ οι επιπτώσεις από εκείνη την καταστροφή εξακολουθούν να υφίστανται και να επηρεάζουν την υγεία εκατομμυρίων πολιτών, το περιβάλλον και την οικονομία των χωρών που επλήγησαν, βιώνουμε μιά πρωτοφανή προσπάθεια χειραγώγησης της Κοινής Γνώμης, ώστε να παρουσιαστεί η πυρηνική ενέργεια ως απάντηση στην υπερθέρμανση του Πλανήτη και την κλιματική αλλαγή. Οι ίδιες δυνάμεις που στο βωμό του κέρδους οδήγησαν στην αλόγιστη χρήση των ορυκτών καυσίμων και ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, επιχειρούν να αυξήσουν τη γεωπολιτική και οικονομική τους θέση με την ενίσχυση της πυρηνικής βιομηχανίας.
Με αφορμή τη θλιβερή επέτειο της καταστροφής στο Τσερνόμπιλ, το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου επισημαίνει οτι παρά την αναμφισβήτητη αύξηση των μέτρων ασφάλειας κατά τη λειτουργία των αντιδραστήρων, όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει οι κίνδυνοι ατυχημάτων, αντιθέτως έχουν προστεθεί καινούργια προβλήματα, που επιτείνονται από την γεωπολιτική αστάθεια και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιοχής.
Δεν αρκούμαστε στην -κατά τα άλλα θετική- δήλωση του αρμόδιου Υπουργού οτι η Ελλάδα δεν θα προσφύγει στην πυρηνική ενέργεια. Για άλλη μιά φορά τονίζουμε την ανάγκη ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο από τη χώρα μας ώστε να αποτραπεί η εγκατάσταση νέων πυρηνικών αντιδραστήρων στην περιοχή. Δεν μπορεί να θεωρείται κυριαρχικό δικαίωμα μιάς χώρας να υπονομεύει το Περιβάλλον, την Ανάπτυξη, την ίδια τη Ζωή των πολιτών άλλων χωρών.
Παράλληλα ζητάμε την τροποποίηση της επαίσχυντης Συμφωνίας που έχει συνάψει από το 1958 η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, σύμφωνα με συγκεκριμένα άρθρα της οποίας επιβάλλεται ασφυκτικός έλεγχος και λογοκρισία σε μελέτες για τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην ανθρώπινη Υγεία.
Η κλιματική αλλαγή και η οικονομική κρίση αποτελούν προβλήματα που αποδεικνύουν πού οδηγούνται τα πράγματα όταν το κέρδος μπαίνει πάνω από τους Ανθρώπους και το Περιβάλλον. Η ενημέρωση, κινητοποίηση και συμμετοχή των πολιτών, καθορίζει την πορεία. Η απουσία της, οδήγησε μέχρι τώρα σε οδυνηρές καταστάσεις. Θα επιτρέψουμε την διασπορά κι άλλων Τσερνόμπιλ στην περιοχή μας; Ή μήπως μπορούμε να σφραγίσουμε την πόρτα στην πυρηνική επιστροφή; Το μέλλον, είναι απλά ευθύνη όλων μας...
Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου
Εικοσιτρία χρόνια μετά και ενώ οι επιπτώσεις από εκείνη την καταστροφή εξακολουθούν να υφίστανται και να επηρεάζουν την υγεία εκατομμυρίων πολιτών, το περιβάλλον και την οικονομία των χωρών που επλήγησαν, βιώνουμε μιά πρωτοφανή προσπάθεια χειραγώγησης της Κοινής Γνώμης, ώστε να παρουσιαστεί η πυρηνική ενέργεια ως απάντηση στην υπερθέρμανση του Πλανήτη και την κλιματική αλλαγή. Οι ίδιες δυνάμεις που στο βωμό του κέρδους οδήγησαν στην αλόγιστη χρήση των ορυκτών καυσίμων και ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση, επιχειρούν να αυξήσουν τη γεωπολιτική και οικονομική τους θέση με την ενίσχυση της πυρηνικής βιομηχανίας.
Με αφορμή τη θλιβερή επέτειο της καταστροφής στο Τσερνόμπιλ, το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου επισημαίνει οτι παρά την αναμφισβήτητη αύξηση των μέτρων ασφάλειας κατά τη λειτουργία των αντιδραστήρων, όχι μόνο δεν έχουν εκλείψει οι κίνδυνοι ατυχημάτων, αντιθέτως έχουν προστεθεί καινούργια προβλήματα, που επιτείνονται από την γεωπολιτική αστάθεια και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ευρύτερης περιοχής.
Δεν αρκούμαστε στην -κατά τα άλλα θετική- δήλωση του αρμόδιου Υπουργού οτι η Ελλάδα δεν θα προσφύγει στην πυρηνική ενέργεια. Για άλλη μιά φορά τονίζουμε την ανάγκη ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών σε διεθνές επίπεδο από τη χώρα μας ώστε να αποτραπεί η εγκατάσταση νέων πυρηνικών αντιδραστήρων στην περιοχή. Δεν μπορεί να θεωρείται κυριαρχικό δικαίωμα μιάς χώρας να υπονομεύει το Περιβάλλον, την Ανάπτυξη, την ίδια τη Ζωή των πολιτών άλλων χωρών.
Παράλληλα ζητάμε την τροποποίηση της επαίσχυντης Συμφωνίας που έχει συνάψει από το 1958 η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, σύμφωνα με συγκεκριμένα άρθρα της οποίας επιβάλλεται ασφυκτικός έλεγχος και λογοκρισία σε μελέτες για τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας στην ανθρώπινη Υγεία.
Η κλιματική αλλαγή και η οικονομική κρίση αποτελούν προβλήματα που αποδεικνύουν πού οδηγούνται τα πράγματα όταν το κέρδος μπαίνει πάνω από τους Ανθρώπους και το Περιβάλλον. Η ενημέρωση, κινητοποίηση και συμμετοχή των πολιτών, καθορίζει την πορεία. Η απουσία της, οδήγησε μέχρι τώρα σε οδυνηρές καταστάσεις. Θα επιτρέψουμε την διασπορά κι άλλων Τσερνόμπιλ στην περιοχή μας; Ή μήπως μπορούμε να σφραγίσουμε την πόρτα στην πυρηνική επιστροφή; Το μέλλον, είναι απλά ευθύνη όλων μας...
Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου
Ο ΜΑΗΣ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ... ΜΟΝΟ
Ο μήνας που αρχίζει, συμπυκνώνει όλες τις εντάσεις και αντιφάσεις του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ενός συστήματος μιας μονοδρομικής, ιδεαλιστικής, ατομοκεντρικής και ανταγωνιστικής σύλληψης του Δημόσιου Αγαθού της Παιδείας.
Κυρίαρχο μέσο αυτής της λογικής, ο θεσμός των εξετάσεων σε όλα τα επίπεδα του εκπαιδευτικού οικοδομήματος, από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο, με ιδιαίτερη ένταση στις εξετάσεις - διαγωνισμό ουσιαστικά - εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός μπαίνει για μέρες σε επιφυλακή, το Υπουργείο Παιδείας σε κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας, τα δελτία ειδήσεων των κυρίαρχων τηλεοπτικών μέσων κατακλύζονται από κάθε είδους σχετική είδηση, ειδήμονες, κυρίως της φροντιστηριακής παραπαιδείας, επιστρατεύονται να αναλύσουν την αυστηρότητα ή ευκολία των θεμάτων, την αναζητούμενη ορθή απάντηση κ.λ.π.
Έξω από τα φρούρια εξεταστικά κέντρα, συνωθούνται στην κυριολεξία, γονείς και φίλοι προσμένοντας τα διαγωνιζόμενα βλαστάρια τους, ενώ οι κλήσεις στα κινητά φίλων, γειτόνων, συγγενών, τους πολιορκούν με… αγωνία, όπως και τα απαραίτητα τηλεοπτικά κανάλια.
Το πόσο υποβαθμισμένη και κατακερματισμένη είναι επί της ουσίας η παρεχόμενη γνώση, κάτω από ποιες υλικοτεχνικές ελλείψεις αυτή παρέχεται, το ότι έχει ήδη διαλυθεί στην κυριολεξία μια ολόκληρη εκπαιδευτική βαθμίδα, εκείνη του Λυκείου, το οποίο έχει χάσει την όποια διακριτή αποστολή του, πλην εκείνης, στις καλύτερες των περιπτώσεων, του επιπρόσθετου φροντιστηρίου προετοιμασίας για τις Γενικές «Εξετάσεις», ολίγον ενδιαφέρει.
Ότι έχουμε μια δημόσια δωρεάν παρεχόμενη Εκπαίδευση, που παρά την συνεχή εντατικοποίηση των σχολικών προγραμμάτων, μεγάλο μέρος της γίνεται εκτός σχολείου επιβαρύνοντας υπέρμετρα το οικογενειακό προϋπολογισμό και ακόμη περισσότερο το ωράριο του νέου/ας που την υφίσταται και τι αυτά συνεπάγονται, περνάει ως αυτονόητο δεδομένο.
Ότι μέσω του αντιπαιδαγωγικού- εξεταστικοκεντρικού συστήματος, παρά τα συγκλονιστικά στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, αναπαράγονται εντονότατοι ταξικοί φραγμοί, προφανώς και επιμελώς αποσιωπάται. Όπως αποσιωπάται από την πολιτεία ότι γύρω από τούτον τον «ιερό εξεταστικό» θεσμό, ανθεί ένα τεράστιο οικονομικό κύκλωμα παραπαιδείας, που επεκτείνεται γοργά ακόμη και στο Δημοτικό. Ένα κύκλωμα που πιστοποιεί ανάγλυφα την παθογένεια του όλου εκπαιδευτικού μας συστήματος υπαρκτή ή διατυμπανιζόμενη.
Πολύ περισσότερο, λίγο ως καθόλου ενδιαφέρει, η ψυχολογική πλευρά του ζητήματος, το άγχος που προστίθεται στα κάθε είδους αδιέξοδα των νέων, μέσα από όλη αυτή την κοινωνική - πολιτισμική πίεση - υστερία. Ούτε βέβαια απασχολεί η μετατροπή μέσα από όλα αυτά της μαθησιακής διαδικασίας, σε μια στερημένη κάθε χαράς, αποστεωμένη, τυποποιημένη και μηχανιστική παπαγαλία, που στερεί από τον μαθητή και την μαθήτρια κάθε ουσιαστικό μαθησιακό ενδιαφέρον, κάθε ικανότητα κριτικής και ερευνητικής άρθρωσης σκέψης, κάθε πρόσληψη του σχολείου ως χώρου κοινωνικής και πολιτισμικής άνθισης, αλληλέγγυων φιλικών σχέσεων, ικανότητας αισθητικής απόλαυσης.
Όπως δεν ενδιαφέρει γονείς και πολιτική εξουσία, ο καθημερινός μόχθος χιλιάδων εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, που κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες και άθλιες απολαβές, προσπαθούν καθημερινά να επιτελέσουν το παιδαγωγικό τους λειτούργημα.
Φτάσαμε να ηχεί ως παραδοξολόγημα, η όποια άρθρωση αντιθετικού λόγου για τον τρόπο που κτίζονται τα απρόσωπα και γιγαντιαίων διαστάσεων νέα σχολικά συγκροτήματα, το γκρίζο του μπετόν που τυλίγει κάθε σπιθαμή τους. Και μετά αγανακτούμε γιατί οι μαθητές /τριες δεν σέβονται αυτό το πνιγερό σχολικό περιβάλλον.
Η κυρίαρχη μικροαστική λογική του τυπικού απολυτηρίου, ιδιαίτερα εκείνου της εισόδου στην ανώτερη εκπαιδευτική βαθμίδα και του συνακόλουθου κάποτε περιώνυμου Χαρτιού / Πτυχίου – και ας μπορεί και να μην έχει κανένα αντίκρισμα στην αυριανή επαγγελματική αποκατάσταση – είναι τελικά το μόνο που ενδιαφέρει!
Παύουν άλλωστε να ασχολούνται στην πλειονότητα τους με τα συμβαίνοντα στη σχολική αίθουσα, ιδιαίτερα την πανεπιστημιακή, εκτός και αν οι νέοι /ες πολίτες και όχι τα μικρά τους, με την συμπεριφορά και τους αγώνες τους, τους αναγκάσουν να τα προσέξουν, όπως συνέβη στο για πολλούς αναπάντεχο ξέσπασμα του Δεκέμβρη.
Ξέσπασμα εξεγερσιακό, που όλο το συντηρητικό πολιτικό σύστημα – και στο συντηρητικό προφανώς δεν εντάσσονται μόνο οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις - θέλει να ξεχάσει μια ώρα αρχύτερα, θέλοντας να αγνοεί ότι οι συνέπειες στον χρόνο, τέτοιου είδους και έντασης γεγονότων, είναι πάντοτε μακροπρόθεσμες και απρόβλεπτες.
Με αυτή την λογική, ο επικοινωνιακός Υπουργός Παιδείας ξέχασε πολύ γρήγορα τους διαλλακτικούς του λόγους και προχωρά μαζί με τον Πρωθυπουργό του και τους συνήθεις «τηλεδημοσιογράφους», σε ανοικτή πρόκληση για το Πανεπιστημιακό Άσυλο, την μετατροπή του Ιστορικού Πολυτεχνείου της Πατησίων σε…Μουσείο. Ο περίφημος διατυμπανιζόμενος διάλογος για την Παιδεία ξεχάστηκε, η διακομματική επιτροπή Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ, και ΛΑΟΣ… λησμόνησε να συναντηθεί έστω και μια ακόμη φορά.
Η κυβερνητική μικροπολιτική το μόνο που σκέφτηκε για την κακοφορμισμένη Δημόσια Παιδεία είναι η μεταφορά – σε αγαστή και πάλι συμμαχία με την αξιωματική αντιπολίτευση – των φοιτητικών εκλογών, από τον Μάρτιο, για πρώτη φορά από την μεταπολίτευση, τον Μάϊο. Μπας και τα προβλεπόμενα κατά τις μετρήσεις τους αποτελέσματα για την ΔΑΠ, βοηθήσουν λίγο την προεκλογική της εκστρατεία…!
Η επί της ουσίας συζήτηση για την Παιδεία και πάλι παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες και ως να μην συμβαίνει τίποτε. Όλες και όλοι θα κληθούμε να παρακολουθήσουμε για μια ακόμη φορά την εξεταστική έξαρση του Μαΐου.
Είμαστε από εκείνους που αρνηθήκαμε την συμμετοχή στον, ήδη αποδεδειγμένα, προσχηματικό κυβερνητικό «διάλογο», που καταθέσαμε προγραμματικές Θέσεις και Όραμα, για μια άλλη μορφή Παιδείας και επιμένουμε να συνεχίζουμε να συζητάμε και να εμπλουτίζουμε τις προτάσεις μας μέσα στην κοινωνία και τους φορείς της Εκπαίδευσης.
Γιατί εμείς αρνιόμαστε να παραμείνουμε στο ίδιο έργο θεατές, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία των ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών που θα το ανατρέψουν.
Άλκης Ρήγος 26/4/2009
Κυρίαρχο μέσο αυτής της λογικής, ο θεσμός των εξετάσεων σε όλα τα επίπεδα του εκπαιδευτικού οικοδομήματος, από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο, με ιδιαίτερη ένταση στις εξετάσεις - διαγωνισμό ουσιαστικά - εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός μπαίνει για μέρες σε επιφυλακή, το Υπουργείο Παιδείας σε κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας, τα δελτία ειδήσεων των κυρίαρχων τηλεοπτικών μέσων κατακλύζονται από κάθε είδους σχετική είδηση, ειδήμονες, κυρίως της φροντιστηριακής παραπαιδείας, επιστρατεύονται να αναλύσουν την αυστηρότητα ή ευκολία των θεμάτων, την αναζητούμενη ορθή απάντηση κ.λ.π.
Έξω από τα φρούρια εξεταστικά κέντρα, συνωθούνται στην κυριολεξία, γονείς και φίλοι προσμένοντας τα διαγωνιζόμενα βλαστάρια τους, ενώ οι κλήσεις στα κινητά φίλων, γειτόνων, συγγενών, τους πολιορκούν με… αγωνία, όπως και τα απαραίτητα τηλεοπτικά κανάλια.
Το πόσο υποβαθμισμένη και κατακερματισμένη είναι επί της ουσίας η παρεχόμενη γνώση, κάτω από ποιες υλικοτεχνικές ελλείψεις αυτή παρέχεται, το ότι έχει ήδη διαλυθεί στην κυριολεξία μια ολόκληρη εκπαιδευτική βαθμίδα, εκείνη του Λυκείου, το οποίο έχει χάσει την όποια διακριτή αποστολή του, πλην εκείνης, στις καλύτερες των περιπτώσεων, του επιπρόσθετου φροντιστηρίου προετοιμασίας για τις Γενικές «Εξετάσεις», ολίγον ενδιαφέρει.
Ότι έχουμε μια δημόσια δωρεάν παρεχόμενη Εκπαίδευση, που παρά την συνεχή εντατικοποίηση των σχολικών προγραμμάτων, μεγάλο μέρος της γίνεται εκτός σχολείου επιβαρύνοντας υπέρμετρα το οικογενειακό προϋπολογισμό και ακόμη περισσότερο το ωράριο του νέου/ας που την υφίσταται και τι αυτά συνεπάγονται, περνάει ως αυτονόητο δεδομένο.
Ότι μέσω του αντιπαιδαγωγικού- εξεταστικοκεντρικού συστήματος, παρά τα συγκλονιστικά στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, αναπαράγονται εντονότατοι ταξικοί φραγμοί, προφανώς και επιμελώς αποσιωπάται. Όπως αποσιωπάται από την πολιτεία ότι γύρω από τούτον τον «ιερό εξεταστικό» θεσμό, ανθεί ένα τεράστιο οικονομικό κύκλωμα παραπαιδείας, που επεκτείνεται γοργά ακόμη και στο Δημοτικό. Ένα κύκλωμα που πιστοποιεί ανάγλυφα την παθογένεια του όλου εκπαιδευτικού μας συστήματος υπαρκτή ή διατυμπανιζόμενη.
Πολύ περισσότερο, λίγο ως καθόλου ενδιαφέρει, η ψυχολογική πλευρά του ζητήματος, το άγχος που προστίθεται στα κάθε είδους αδιέξοδα των νέων, μέσα από όλη αυτή την κοινωνική - πολιτισμική πίεση - υστερία. Ούτε βέβαια απασχολεί η μετατροπή μέσα από όλα αυτά της μαθησιακής διαδικασίας, σε μια στερημένη κάθε χαράς, αποστεωμένη, τυποποιημένη και μηχανιστική παπαγαλία, που στερεί από τον μαθητή και την μαθήτρια κάθε ουσιαστικό μαθησιακό ενδιαφέρον, κάθε ικανότητα κριτικής και ερευνητικής άρθρωσης σκέψης, κάθε πρόσληψη του σχολείου ως χώρου κοινωνικής και πολιτισμικής άνθισης, αλληλέγγυων φιλικών σχέσεων, ικανότητας αισθητικής απόλαυσης.
Όπως δεν ενδιαφέρει γονείς και πολιτική εξουσία, ο καθημερινός μόχθος χιλιάδων εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, που κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες και άθλιες απολαβές, προσπαθούν καθημερινά να επιτελέσουν το παιδαγωγικό τους λειτούργημα.
Φτάσαμε να ηχεί ως παραδοξολόγημα, η όποια άρθρωση αντιθετικού λόγου για τον τρόπο που κτίζονται τα απρόσωπα και γιγαντιαίων διαστάσεων νέα σχολικά συγκροτήματα, το γκρίζο του μπετόν που τυλίγει κάθε σπιθαμή τους. Και μετά αγανακτούμε γιατί οι μαθητές /τριες δεν σέβονται αυτό το πνιγερό σχολικό περιβάλλον.
Η κυρίαρχη μικροαστική λογική του τυπικού απολυτηρίου, ιδιαίτερα εκείνου της εισόδου στην ανώτερη εκπαιδευτική βαθμίδα και του συνακόλουθου κάποτε περιώνυμου Χαρτιού / Πτυχίου – και ας μπορεί και να μην έχει κανένα αντίκρισμα στην αυριανή επαγγελματική αποκατάσταση – είναι τελικά το μόνο που ενδιαφέρει!
Παύουν άλλωστε να ασχολούνται στην πλειονότητα τους με τα συμβαίνοντα στη σχολική αίθουσα, ιδιαίτερα την πανεπιστημιακή, εκτός και αν οι νέοι /ες πολίτες και όχι τα μικρά τους, με την συμπεριφορά και τους αγώνες τους, τους αναγκάσουν να τα προσέξουν, όπως συνέβη στο για πολλούς αναπάντεχο ξέσπασμα του Δεκέμβρη.
Ξέσπασμα εξεγερσιακό, που όλο το συντηρητικό πολιτικό σύστημα – και στο συντηρητικό προφανώς δεν εντάσσονται μόνο οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις - θέλει να ξεχάσει μια ώρα αρχύτερα, θέλοντας να αγνοεί ότι οι συνέπειες στον χρόνο, τέτοιου είδους και έντασης γεγονότων, είναι πάντοτε μακροπρόθεσμες και απρόβλεπτες.
Με αυτή την λογική, ο επικοινωνιακός Υπουργός Παιδείας ξέχασε πολύ γρήγορα τους διαλλακτικούς του λόγους και προχωρά μαζί με τον Πρωθυπουργό του και τους συνήθεις «τηλεδημοσιογράφους», σε ανοικτή πρόκληση για το Πανεπιστημιακό Άσυλο, την μετατροπή του Ιστορικού Πολυτεχνείου της Πατησίων σε…Μουσείο. Ο περίφημος διατυμπανιζόμενος διάλογος για την Παιδεία ξεχάστηκε, η διακομματική επιτροπή Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ, και ΛΑΟΣ… λησμόνησε να συναντηθεί έστω και μια ακόμη φορά.
Η κυβερνητική μικροπολιτική το μόνο που σκέφτηκε για την κακοφορμισμένη Δημόσια Παιδεία είναι η μεταφορά – σε αγαστή και πάλι συμμαχία με την αξιωματική αντιπολίτευση – των φοιτητικών εκλογών, από τον Μάρτιο, για πρώτη φορά από την μεταπολίτευση, τον Μάϊο. Μπας και τα προβλεπόμενα κατά τις μετρήσεις τους αποτελέσματα για την ΔΑΠ, βοηθήσουν λίγο την προεκλογική της εκστρατεία…!
Η επί της ουσίας συζήτηση για την Παιδεία και πάλι παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες και ως να μην συμβαίνει τίποτε. Όλες και όλοι θα κληθούμε να παρακολουθήσουμε για μια ακόμη φορά την εξεταστική έξαρση του Μαΐου.
Είμαστε από εκείνους που αρνηθήκαμε την συμμετοχή στον, ήδη αποδεδειγμένα, προσχηματικό κυβερνητικό «διάλογο», που καταθέσαμε προγραμματικές Θέσεις και Όραμα, για μια άλλη μορφή Παιδείας και επιμένουμε να συνεχίζουμε να συζητάμε και να εμπλουτίζουμε τις προτάσεις μας μέσα στην κοινωνία και τους φορείς της Εκπαίδευσης.
Γιατί εμείς αρνιόμαστε να παραμείνουμε στο ίδιο έργο θεατές, συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για τη δημιουργία των ευρύτερων κοινωνικών συμμαχιών που θα το ανατρέψουν.
Άλκης Ρήγος 26/4/2009
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΕΝΤΥΠΑ
Εκπαιδευτική Κοινότητα:
«Υπάρχουν ορόσημα στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών μετά από τα οποία τίποτα (ή σχεδόν τίποτα) δεν είναι όπως πριν. Η 6η του Δεκέμβρη ίσως αποδειχτεί μια τέτοια ημερομηνία-τομή για την ελληνική κοινωνία. Η εξέγερση των νέων χτύπησε πολλά καμπανάκια σε όλους-ες μας…».
Με αυτά τα λόγια το «Σημείωμα της σύνταξης» του 88ου τεύχους του περιοδικού εισάγει στο αφιέρωμα με τίτλο: Δεκεμβριανά 2008». Στην υπόλοιπη ύλη του τεύχους περιλαμβάνονται άρθρα της Σωτ. Δρούγα για το ρατσισμό, των Γ. Κάσκαρη, Δ. Τζήκα και Ευθ. Τσιλικίδη για τη μετεκπαίδευση των δασκάλων και των νηπιαγωγών, και του Ph. Perrenoud για την αξιολόγηση των μαθητών.
Νέα Παιδεία: ΤΕΥΧΟΣ 129
Α1.Κύριο άρθρο
Α2.Σχόλια
Α2.1Κ.Μπαλάσκας
Α2.2Φ.Κ.Βώρος
Α2.3 Α.Στέφος
Α2.4Γ.Μπασλής
Α2.5Β.Τσάφος
Α2.6.Κώστας Αγγελάκος
Β.Αφιέρωμα: Καινοτομίες στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση
1.Edward C. Melhuish,Καθηγητής Εξελικτικής Ψυχολογίας University of London
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ – ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ(11)
2.Δέσποινα Σιδηροπούλου-Δημακάκου, Kατερίνα Αργυροπούλου,Χαράλαμπος Θ. Παπαϊωάννου**
Διαμόρφωση επαγγελματικών επιλογών στο δραστηριοτήτων επαγγελματικού προσανατολισμού μέσα από το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών δημοτικό σχολείο: Ανάπτυξη και εφαρμογή (22)
3. Dr Χρίστος Πατσάλης «Ευέλικτη Ζώνη διαθετικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων , μια καινοτομία υπό αμφισβήτηση; »
4.. Αλεξία Καπραβέλου Η ΒΙΒΛΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
5..Ε.Λώλη Η «διαθεματική» προσέγγιση της γνώσης στα νέα βιβλία του δημοτικού σχολείου. Το παράδειγμα της Γλώσσας και της Φυσικής της Ε΄ τάξης
6. Καρυδά Ελένη, Αποστολοπούλου Κατερίνα ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Γ. Διάλογος Πολιτισμών και αντιλήψεων
Γ1. Γιώργος Κόκκινος :Για τα νέα τουρκοκυπριακά σχολικά εγχειρίδια ιστορίας
Γ2. Παύλος Παύλου Θέλουμε πράγματι να γράφουμε και να διδάσκουμε Ιστορία; Προβολές από την κυπριακή εμπειρία και μια απόπειρα ερμηνείας ()
Γ3. ΜΑΡΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
Γ4.Κώστας Μπαλάσκας: Οι αλήθειες των άλλων(χειρόγραφο)
Δ. Η Λογοτεχνική ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ
Ποιητικές αναγνώσεις –επιλέγουν ο Κ.Μπαλάσκας και ο Κ.Αγγελάκος
Δ1. Τάσος Δενέγρης
Δ2. Λουκάς Κούσουλας-Στάθης Κουτσούνης
Δ3 Άννα Καραλάζου-Μαθήτρια
Δ4. Κώστας Λογαράς)
Ε. ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΕΣ
Ε1.Α.Στέφος: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΔΟΥΛΑΒΕΡΑΣ, ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ,Σταμούλης 2008
Στ. ΒΙΒΛΙΟΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Κ.Αγγελάκος
Φιλολογική:
Το 105 τεύχος του περιοδικού κυκλοφόρησε με ενδιαφέρουσα ύλη. Γράφουν οι Απ. Πούλιος για το νέο βιβλίο Ιστορίας γενικής παιδείας της Γ΄ Λυκείου, Αλ. Γαλιατσάτου για τον κριτικό στοχασμό του Αδ. Κοραή, Δ. Κόκορης για τη σάτιρα από τον Καρυωτάκη στον Σεφέρη, Ζωή Σπανάκου για τη νεοελληνική κοινωνία στο «10» του Καραγάτση κ.ά.
Πρόσωπο:
Στο τεύχος 60 της τριμηνιαίας έκδοσης της Κίνησης «Πρόταση» υπάρχουν αναφορές στη βία στο σχολικό περιβάλλον και στην αναγκαιότητα κινήτρων για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από αλλόγλωσσους μαθητές. Άλλα θέματα αφορούν την αγωγή υγείας, την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης στο σχολείο και τη συμβουλευτική φοιτητών.Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση:
Στο τεύχος 76 παρουσιάζονται οι μελέτες των: Π. Γέμτου για τον Κων. Κούμα, Δ. Γεωργοβασίλη για τη «μελέτη» θανάτου και Ελ. Τάτλα για τη σχέση της παράδοσης με την καινοτομία στην τέχνη και αρχιτεκτονική.
«Υπάρχουν ορόσημα στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών μετά από τα οποία τίποτα (ή σχεδόν τίποτα) δεν είναι όπως πριν. Η 6η του Δεκέμβρη ίσως αποδειχτεί μια τέτοια ημερομηνία-τομή για την ελληνική κοινωνία. Η εξέγερση των νέων χτύπησε πολλά καμπανάκια σε όλους-ες μας…».
Με αυτά τα λόγια το «Σημείωμα της σύνταξης» του 88ου τεύχους του περιοδικού εισάγει στο αφιέρωμα με τίτλο: Δεκεμβριανά 2008». Στην υπόλοιπη ύλη του τεύχους περιλαμβάνονται άρθρα της Σωτ. Δρούγα για το ρατσισμό, των Γ. Κάσκαρη, Δ. Τζήκα και Ευθ. Τσιλικίδη για τη μετεκπαίδευση των δασκάλων και των νηπιαγωγών, και του Ph. Perrenoud για την αξιολόγηση των μαθητών.
Νέα Παιδεία: ΤΕΥΧΟΣ 129
Α1.Κύριο άρθρο
Α2.Σχόλια
Α2.1Κ.Μπαλάσκας
Α2.2Φ.Κ.Βώρος
Α2.3 Α.Στέφος
Α2.4Γ.Μπασλής
Α2.5Β.Τσάφος
Α2.6.Κώστας Αγγελάκος
Β.Αφιέρωμα: Καινοτομίες στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση
1.Edward C. Melhuish,Καθηγητής Εξελικτικής Ψυχολογίας University of London
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ – ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓ. ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ(11)
2.Δέσποινα Σιδηροπούλου-Δημακάκου, Kατερίνα Αργυροπούλου,Χαράλαμπος Θ. Παπαϊωάννου**
Διαμόρφωση επαγγελματικών επιλογών στο δραστηριοτήτων επαγγελματικού προσανατολισμού μέσα από το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών δημοτικό σχολείο: Ανάπτυξη και εφαρμογή (22)
3. Dr Χρίστος Πατσάλης «Ευέλικτη Ζώνη διαθετικών και δημιουργικών δραστηριοτήτων , μια καινοτομία υπό αμφισβήτηση; »
4.. Αλεξία Καπραβέλου Η ΒΙΒΛΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
5..Ε.Λώλη Η «διαθεματική» προσέγγιση της γνώσης στα νέα βιβλία του δημοτικού σχολείου. Το παράδειγμα της Γλώσσας και της Φυσικής της Ε΄ τάξης
6. Καρυδά Ελένη, Αποστολοπούλου Κατερίνα ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
Γ. Διάλογος Πολιτισμών και αντιλήψεων
Γ1. Γιώργος Κόκκινος :Για τα νέα τουρκοκυπριακά σχολικά εγχειρίδια ιστορίας
Γ2. Παύλος Παύλου Θέλουμε πράγματι να γράφουμε και να διδάσκουμε Ιστορία; Προβολές από την κυπριακή εμπειρία και μια απόπειρα ερμηνείας ()
Γ3. ΜΑΡΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ
ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
Γ4.Κώστας Μπαλάσκας: Οι αλήθειες των άλλων(χειρόγραφο)
Δ. Η Λογοτεχνική ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ
Ποιητικές αναγνώσεις –επιλέγουν ο Κ.Μπαλάσκας και ο Κ.Αγγελάκος
Δ1. Τάσος Δενέγρης
Δ2. Λουκάς Κούσουλας-Στάθης Κουτσούνης
Δ3 Άννα Καραλάζου-Μαθήτρια
Δ4. Κώστας Λογαράς)
Ε. ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΕΣ
Ε1.Α.Στέφος: ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΔΟΥΛΑΒΕΡΑΣ, ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ,Σταμούλης 2008
Στ. ΒΙΒΛΙΟΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Κ.Αγγελάκος
Φιλολογική:
Το 105 τεύχος του περιοδικού κυκλοφόρησε με ενδιαφέρουσα ύλη. Γράφουν οι Απ. Πούλιος για το νέο βιβλίο Ιστορίας γενικής παιδείας της Γ΄ Λυκείου, Αλ. Γαλιατσάτου για τον κριτικό στοχασμό του Αδ. Κοραή, Δ. Κόκορης για τη σάτιρα από τον Καρυωτάκη στον Σεφέρη, Ζωή Σπανάκου για τη νεοελληνική κοινωνία στο «10» του Καραγάτση κ.ά.
Πρόσωπο:
Στο τεύχος 60 της τριμηνιαίας έκδοσης της Κίνησης «Πρόταση» υπάρχουν αναφορές στη βία στο σχολικό περιβάλλον και στην αναγκαιότητα κινήτρων για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από αλλόγλωσσους μαθητές. Άλλα θέματα αφορούν την αγωγή υγείας, την πρόληψη της σεξουαλικής κακοποίησης στο σχολείο και τη συμβουλευτική φοιτητών.Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση:
Στο τεύχος 76 παρουσιάζονται οι μελέτες των: Π. Γέμτου για τον Κων. Κούμα, Δ. Γεωργοβασίλη για τη «μελέτη» θανάτου και Ελ. Τάτλα για τη σχέση της παράδοσης με την καινοτομία στην τέχνη και αρχιτεκτονική.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)